Πού πας ξυπόλυτος στ΄αγκάθια, βρε καημένε;
του Άριστου Μιχαηλίδη
Το είπε και στην Τζέιν Χολ Λουτ χθες ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, για να μην έχει κανένας αμφιβολία. Ότι η τουρκική πλευρά «υποστηρίζει τη λύση δύο κρατών βασισμένη στην κυρίαρχη ισότητα» και ότι «δεν μπορεί να συνεχιστεί η προσπάθεια αναζήτησης ομοσπονδιακής λύσης». Η προσπάθεια αναζήτησης ομοσπονδιακής λύσης δεν έγινε ποτέ, για να λέμε αλήθειες, αλλά αυτό είναι μια άλλη πικρή πραγματικότητα που έχει αντιληφθεί ακόμα και ο διαπρύσιος κήρυκας της, Νίκος Αναστασιάδης, που όταν είδε κι απόειδε τι συμβαίνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αποκάλυπτε για τον Ακιντζί:
«Τον είχα προκαλέσει στις συνομιλίες, τον είχα προκαλέσει και δημόσια, τον προκαλώ και τώρα να μου πει εις ποίαν άλλη των 45 ομόσπονδων κρατών υπάρχουν πρόνοιες με βάση τις δικές τους αξιώσεις προκειμένου να εξευρεθεί λύση» (9/5/17).
Οι υπόλοιποι δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμα. Αλλά, όπως και νάχει, βρισκόμαστε πια μπροστά σε νέα δεδομένα και πρέπει να τα διαχειριστούμε. Η Τζέιν Χολ Λουτ έχει κάνει τις επαφές της με όλους. Πήρε από την ελληνοκυπριακή πλευρά το μήνυμα ότι θα πάει στις διαπραγματεύσεις στη βάση των ιδεών Γκουτέρες και του πλαισίου που ορίζουν οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας. Πήρε και από την τουρκική πλευρά το μήνυμα ότι δεν συζητά σε αυτή τη βάση αλλά σε μια άλλη, που ουδείς αποδέχεται. Φυσικά, έχει το μέγεθος, το στρατό και τους «φίλους» για να επιβάλει τη θέση της. Ή αν δεν την επιβάλει, διότι στην πραγματικότητα δεν είναι αυτή ο τελικός της στόχος, μπορεί να την τοποθετήσει στο τραπέζι και να μας φέρει στην εφιαλτική θέση να τη διαπραγματευόμαστε. Εμείς δεν έχουν το μέγεθος, το στρατό και τους «φίλους» να επιβάλουμε τη δική μας θέση. Χάρη συζητήσεως το λέω, διότι ουδέποτε θελήσαμε να επιβάλουμε μια άδικη και άτιμη θέση σε βάρος της άλλης πλευράς, όπως συνεχώς αντιμετωπίζουμε εμείς από την τουρκική πλευρά. Τι κάνουμε, λοιπόν, αφού δεν έχουμε τη δύναμη;
Το μόνο που έχουμε είναι το δίκαιο και το νόμιμο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Να φροντίσουμε να μην εγκαταλείψουμε ούτε το ένα ούτε το άλλο. Αυτό μόνο. Όταν ακόμα και ο Σαρλ Μισέλ, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, έλεγε προχτές ότι η ΕΕ μπορεί να δεχθεί οτιδήποτε υιοθετήσουν οι εμπλεκόμενοι στο Κυπριακό, φτάνει να είναι στις γραμμές του ομοσπονδιακού μοντέλου. Και είναι σαφές ότι η ΕΕ δεν πρόκειται να δεχθεί δύο κράτη της Κύπρου ως μέλη. Εμείς, κόντρα στη λογική, πάμε σε συνομιλίες για να διαπραγματευτούμε τον τουρκικό εκβιασμό; Αποδεχόμαστε ότι είναι προς συζήτηση η λύση δύο κρατών; Ήδη οι Βρετανοί δουλεύουν προς αυτή την κατεύθυνση. Να βρούμε, λένε, τη χρυσή τομή. Αφού λένε το θέτει η μια πλευρά στο τραπέζι πρέπει να το συζητήσουμε και να βρούμε τη χρυσή τομή. Η χρυσή τομή θα είναι να μην μας κόψουν το κεφάλι με γιαταγάνι και να υποφέρουμε, αλλά να συμφωνήσουμε να μας εκτελέσουν διά πυροβολισμού για να μην πονέσουμε πολύ.
Μπορούμε να αντιδράσουμε; Τουλάχιστον, μπορούμε να μην διευκολύνουμε το τέλος μας. Τώρα, που η κ. Λουτ έχει στα χέρια της τις θέσεις όλων των εμπλεκόμενων, ας απαιτήσουμε να μας εξηγήσουν τα Ηνωμένα Έθνη σε ποια βάση θα διαπραγματευθούμε. Προτού πάμε στο τραπέζι. Αν η ΕΕ και τα Ηνωμένα Έθνη διαφωνούν με αυτό που θέτει ως βάση η Τουρκία, εμείς γιατί το δεχόμαστε εν γνώσει μας ότι δεν πρόκειται να φτάσουμε σε λύση, και ότι η άλλη πλευρά έχει τη δύναμη να μας εκθέσει για αδιαλλαξία ξανά, ώστε να επιδεινωθεί η εγκατάλειψη μας από τον διεθνή παράγοντα και να επιβάλει την επιδίωξή της: Μια συμφωνία που θα δημιουργεί δυο κρατίδια κάτω από κοινή ομπρέλα ΔΔΟ ή συνομοσποδίας. Μόνο έτσι εξυπηρετείται η επιδίωξη της για έλεγχο όλης της Κύπρου. Γι΄ αυτό μιλά και για λύση δύο κρατών «βασισμένη στην κυρίαρχη ισότητα». Τι σημαίνει «κυρίαρχη ισότητα» αν μιλάμε για δύο κράτη; Σημαίνει αποαναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας και μετατροπή της σε ελληνοκυπριακό κρατίδιο, που θα μπορεί να ελέγχει. Αυτό θα διαπραγματευθούμε;
Comments