Δεν είναι ίδιοι όλοι οι Τουρκοκύπριοι, αλλά η Τουρκία είναι πάντα η ίδια
του Πέτρου Θ. Παντελίδη
Ο γ.γ. του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού, τονίζει συνεχώς και πολύ πιο έντονα μετά τις τελευταίες προκλήσεις της Τουρκίας, ότι πρέπει να κατανοήσουμε και να παραδεχτούμε, πως δεν είναι ίδιοι όλοι οι Τουρκοκύπριοι. Το δεύτερο που τονίζει εμφαντικά είναι ότι στόχος μας πρέπει να είναι η επανέναρξη ουσιαστικών συνομιλιών για λύση του Κυπριακού και επανένωση της πατρίδας μας.
Στο πρώτο σημείο έχει δίκαιο. Ανεξάρτητα από το ποσοστό των Τουρκοκυπρίων, που δεν ακολουθούν την πολιτική της Τουρκίας στο Κυπριακό, πράγματι όλοι οι Τουρκοκύπριοι δεν είναι οι ίδιοι. Κάποιοι δεν θέλουν να καταστούν άβουλα όργανα της Τουρκίας. Η πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων όμως ταυτίζεται με τη θέση της Τουρκίας και αποζητά παραμονή του τουρκικού στρατού και των εγγυήσεων της Τουρκίας. Δέχονται δηλαδή με ευχαρίστηση να είναι πολίτες μιας ΔΔΟ, που να είναι προτεκτοράτο της Τουρκίας. Και φυσικά θέλουν να διατηρήσουν ως ιδιοκτήτες, όσα σφετερίστηκαν. Αυτό δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.
Αλλά και αν δεχτούμε ότι οι Τουρκοκύπριοι, που δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, αν δεχτούμε ότι αποτελούν την πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων, θα πρέπει να παραδεχτούμε, ότι και αυτοί δεν επιζητούν μια πραγματική επανένωση και εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους τους Κυπρίους. Στην καλύτερη περίπτωση απλώς δέχονται να συνεργαστούν με τους Ελληνοκύπριους, χωρίς την καταθλιπτική εξάρτησή τους από την Τουρκία. Αλλά και αν αυτοί οι Τουρκοκύπριοι εξελιχθούν στην τεράστια πλειοψηφία στην κατεχόμενη περιοχή, όλοι θα θέλουν μια λύση που να διασφαλίζει όλα όσα θεωρούν κεκτημένα τους και προπαντός κυριαρχία και ισότητα.
Έτσι, ακόμα κι αν δεχτούμε ότι δεν είναι ίδιοι όλοι οι Τουρκοκύπριοι, είναι σίγουρο, ότι δεν υπάρχει σοβαρή ομάδα για να συνεργαστούμε μαζί τους ως κυπριακός λαός για τη σύναψη συμφωνίας για διαρκή, δίκαιη και βιώσιμη λύση ΔΔΟ. Αλλά και αν υπάρξει μια τέτοια πλειοψηφία, είναι κανείς που πιστεύει ότι η Τουρκία θα αποσυρθεί διακριτικά για να αφήσει το λαό της Κύπρου να ζήσει ειρηνικά και να δημιουργήσει το μέλλον του με εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου και με αναγνώριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους τους κατοίκους;
Η Τουρκία μένει πιστή στους στόχους που έχει καθορίσει ο Νιχάτ Ερίμ από το 1956. Και έχει επανειλημμένα δηλώσει, ότι και αν ακόμα δεν υπήρχαν Τουρκοκύπριοι, έπρεπε να τους ανακαλύψει, γιατί μέσω τους θα πραγματοποιήσει τα σχέδιά της. Τώρα τους έχει υποχείριο. Είναι δυνατόν να εγκαταλείψει την Κύπρο και να επιτρέψει στους Τουρκοκύπριους να ζήσουν ειρηνικά σε μια Κύπρο ελεύθερη και επανενωμένη, έστω και με σύνταγμα ΔΔΟ; Οι δηλώσεις, τα σχέδια και οι ενέργειες της Τουρκίας αποκλείουν τέτοιο ενδεχόμενο. Και μόνο κάποιοι αιθεροβάμονες πιστεύουν σε αυτή την προοπτική. Ελπίζω να κατανοήσουν το λάθος τους έγκαιρα, Σε αντίθετη περίπτωση δεν θα μπορούν ούτε να διαφωνήσουν, ούτε να ζητήσουν το δίκαιο της Κύπρου. Θα βρίσκονται κάτω από την μπότα του Τούρκου κατακτητή, που θα έχει την Κύπρο προτεκτοράτο του.
Φυσικά οι συνομιλίες πρέπει να συνεχιστούν, όχι όμως για λύση συνομοσπονδίας ή δύο κρατών. Πρέπει να συνεχιστούν, όταν αναγκαστεί η Τουρκία να επανέλθει σε συζήτηση Ομοσπονδίας και όχι Συνομοσπονδίας, όπως γίνεται τώρα. Όταν διασφαλιστεί η εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου σε όλη την επικράτεια και όταν αναγνωριστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα ελεύθερης διακίνησης, εγκατάστασης, απόκτησης και νομής περιουσίας σε όλη την επικράτεια. Δεν ξέρω αν κάποιοι εκνευρίζονται, γιατί τα πιο πάνω τους θυμίζουν το «σωστό περιεχόμενο» μιας ΔΔΟ και όχι την κατάργηση της Κ.Δ. και την υποταγή της Κύπρου στις απαιτήσεις της Τουρκίας.
Comments