Το λουκούμι και η λύση
Εμβρόντητοι ακούσαμε, τον πρώην ΠτΔ , Δημήτρη Χριστόφια και τον νυν ΥΠΕΞ, Νίκο Χριστοδουλίδη, εμμέσως πλην σαφώς να θέτουν το φυσικό αέριο, στο τραπέζι των συνομιλιών, σαν δέλεαρ για την Τουρκία, για να λύσει το Κυπριακό. Οι αναφορές και οι συνειρμοί ξεκάθαροι. Λουκούμι το φυσικό αέριο ο ένας, να το δώσουμε της Τουρκίας μπας και γλυκάνει και μας αφήσει ήσυχους. Δέλεαρ τα οφέλη από τα φυσικό αέριο ό άλλος, μέσα από την λύση του Κυπριακού.
Οι τοποθετήσεις του Δ.Χριστόφια δεν με εκπλήττουν, του Ν.Χριστοδουλίδη όμως με άφησαν άφωνο.
Έχει αποδειχθεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η τακτική του κατευνασμού του τουρκικού θεριού έχει αποτύχει. Τόσο στο Κυπριακό, όσο και στην Ευρώπη. Τί όφελος είχαν οι μέχρι σήμερα υποχωρήσεις μας στο Κυπριακό;
Η σχολή του Ελσίνκι, η οποία ήθελε να δελεάσει την Τουρκία, ανοίγοντας της την πόρτα για ενταξιακές διαπραγμάτευσης, με την ελπίδα ότι στην πορεία η Τουρκία θα εξευρωπαϊζόταν, έχει αποτύχει οικτρά. Δεν ενδιαφέρει την Τουρκία να εξευρωπαϊστεί. Την ενδιαφέρει να ενταχτεί με τους δικούς της όρους και προϋποθέσεις. Αυτό που πρέπει να μας ανησυχεί ( Κύπρο και Ελλάδα) είναι ότι, τόσο οι Ευρωπαίες εταίρες μας, όσο και η Τουρκία γνωρίζουν ότι ποτέ δεν θα υπάρξει Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση για την Τουρκία. Κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με εκτουρκισμό της Ευρώπης. Το καλύτερο που θα πάρει η Τουρκία θα είναι μια ιδική σχέση, την οποία θα ανταλλάξει με κέρδη στην Κύπρο, Αιγαίο και Θράκη.
Αλλά και η ΕΕ πρέπει να ανησυχεί. Γιατί η Τουρκία, που αρέσκεται να το παίζει προστάτιδα των απανταχού της γης μουσουλμάνων, με τα προσφυγικά καραβάνια τα οποία διοχετεύει στην Ευρώπη, (σχήμα οξύμωρων , με ευρωπαϊκά κονδύλια τα οποία έπρεπε να χρησιμοποιεί για περιορισμό τους), ανακαλύπτει τους Τουρκοευρωπαίους, όπως για κακή μας τύχη, ανακάλυψε τους Τουρκοκύπριους.
Και επιστρέφοντας στα δικά μας και τα περί φυσικού αερίου. Ποια κέρδη μπορεί να αποκομίσει η Τουρκία από το δικό μας, φυσικό αέριο; Μήπως θα τους χαρίσουμε την ΑΟΖ στον Βορρά, και θα κρατήσουμε αυτή του Νότου; Μήπως συνεκμετάλλευση; Τους βάζουμε συνεταίρους; Και αυτούς και τους Τ/Κ; Δηλαδή δεχόμαστε ότι τα κέρδη του φυσικού αερίου θα μοιραστούν στα τρία; Μήπως θα οδεύσουμε το φυσικό μας αέριο μέσω Τουρκίας και να ξεχάσουμε τον EAST MED;
Τέτοιες δηλώσεις είναι επικίνδυνες. Δίνουν δικαιώματα στην Τουρκία να θέτει τους δικούς τους όρους και στον ξένο παράγοντα να θεωρεί ότι είμαστε διαθέσιμοι να συζητήσουμε το φυσικό αέριο σαν μέρος της λύσης. Δεν είναι. Ούτε μέρος της διένεξης είναι αλλά ούτε και δέλεαρ. Όλα τραγικά και απαράδεχτα.
Ο φυσικός πλούτος της Κυπριακής Δημοκρατίας ανήκει στον Κυπριακό Λαό στο σύνολό του. Δεν ανήκει σε κοινότητες , πόσο δε σε ξένες χώρες. Ο Κυπριακός Λαός στο σύνολό του θα επωφεληθεί από τα κέρδη του φυσικού αερίου, μέσο κοινωνικών παροχών οι οποίες θα διασφαλίζουν ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο, φτηνή ενέργεια και καύσιμα, δωρεάν παιδία , φτηνή και προσβάσιμη υγεία, καλύτερες συντάξεις, κοινωνικές παροχές στα ασθενέστερα στρώματα του πληθυσμού, ατόμων με ειδικές ανάγκες και ειδικές ικανότητες.
Το καυτό ερώτημα όμως είναι: Όταν η Τουρκία φάει το λουκούμι και γλυκαθεί , δεν θα τα θέλει όλα; Όταν εισπράξει τα οφέλη από το φυσικό αέριο, με αντάλλαγμα την λύση του Κυπριακού, ποιος την εμποδίζει από το να αναιρέσει τα συμφωνημένα; Πότε τήρησε τον λόγο της η Τουρκία και θα τον τηρήσει τώρα;
Αντώνης Κ. Σιβιτανίδης, M.Sc., B.Sc.
Μέλος Εκτελεστικού Γραφείου ΔΗ.ΚΟ.