Ελλάδα, κάτι σαν μπανανία...

Είναι δομικό χαρακτηριστικό αυτής της χώρας. Μετά την αποικιοποίησή της μέσω του χρέους που προέκυψε από το πρώτο δάνειο που συνάψαμε με τους Άγγλους το 1823, δύο μόλις χρόνια μετά το ξέσπασμα της Επανάστασης, και τη δολοφονία του Καποδίστρια από τα ίδια κέντρα που εξέδωσαν το δάνειο, οι Έλληνες πολίτες δεν διεκδικήσαμε ποτέ και με αξιοπρεπή τρόπο την ανεξαρτησία της Ελλάδας.

Χύθηκαν ποταμοί αίματος στους εθνικούς αγώνες, όμως πάντα η Ελλάδα ήταν μια απολύτως εξαρτημένη χώρα – κυρίως από την Αγγλία, και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από τις ΗΠΑ-Αγγλία.

Ο ξένος παράγοντας, δηλαδή οι Άγγλοι, απαίτησαν να δικαστούν με γελοίο κατηγορητήριο και να φυλακιστούν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο Δημήτριος Πλαπούτας, με την κατηγορία της συνωμοσίας κατά του βασιλιά Όθωνα και εξαιτίας των σχέσεων που διατηρούσαν με τη Ρωσία! – Κρατήστε το αυτό.
Ο ξένος παράγοντας, για την ακρίβεια προτεστάντες, επέβαλαν το Αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Ελλάδος, με καθοριστικές αρμοδιότητες στη διοίκησή της έναν ρωμαιοκαθολικό, τον Όθωνα, ενώ επέβαλαν και τον περιορισμό των μοναστηριών.
Ο ξένος παράγοντας επέβαλε τον Εθνικό Διχασμό, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να έχει δύο κυβερνήσεις, μια της Αθήνας και μια της Θεσσαλονίκης.
Ο ξένος παράγοντας επέβαλε την αποστολή του πιο αξιόμαχου σώματος στρατού της Ελλάδας στην Κριμαία, να πολεμήσει εναντίον των Ρώσων και υπέρ των συμφερόντων της Γαλλίας και της Αγγλίας, με καταστροφικά αποτελέσματα στη Μικρασιατική Εκστρατεία.
Ο ξένος παράγοντας, και συγκεκριμένα η Κομουνιστική Διεθνής και όσοι κρύβονταν επιμελώς πίσω από αυτήν, επέβαλαν την αποδοχή από πλευράς του ΚΚΕ της πολιτικής της «Ανεξάρτητης Μακεδονίας» το 1923 και της δημιουργίας «ενωμένου μακεδονικού έθνους» το 1937, με καταστροφικά αποτελέσματα τις επόμενες δεκαετίες για τα εθνικά μας συμφέροντα.
Ο ξένος παράγοντας προκάλεσε τον καταραμένο Εμφύλιο Πόλεμο, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να αποκλειστεί από τις διαδικασίες που ακολούθησαν τον Β΄ ΠΠ, στις οποίες, ως μια τεράστια ηθική δύναμη, λόγω της συμβολής της στον πόλεμο, θα μπορούσε να διεκδικήσει την Κύπρο και τη Βόρειο Ήπειρο. Όμως, ενώ ήμασταν με τους νικητές, ηττηθήκαμε μόνοι μας, με τον Εμφύλιο.
Ο ξένος παράγοντας μετέτρεψε τον μεγαλειώδη και ένδοξο αντιαποικιακό αγώνα της ΕΟΚΑ σε εθνική ήττα και τραγωδία, με της Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου, που αποδείχτηκαν μια διαχρονική θανάσιμη παγίδα για την Κύπρο.
Ο ξένος παράγοντας μας έφερε τη χούντα το 1967, ο ξένος παράγοντας έβαλε το «δαχτυλάκι» του στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, για να έλθει μια άλλη χούντα, πιο βολική, να κάνει το προδοτικό πραξικόπημα στην Κύπρο και να ακολουθήσει ο Αττίλας, ο οποίος είναι ακόμα πάνω στα ιερά χώματα της Κερύνειας, της Μόρφου, της Αμμοχώστου και του Αγίου Ανδρέα.

Οι παρεμβάσεις και επεμβάσεις του ξένου παράγοντα στα εσωτερικά της πατρίδας μας, με καταστροφικές συνέπειες, δεν περιορίζονται στις περιπτώσεις που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Απλώς επιλέχτηκαν οι πιο χαρακτηριστικές. Θα μπορούσε να γίνει ολόκληρη ακαδημαϊκή μελέτη από μια Σχολή Πολιτικής Επιστήμης ενός πραγματικά ελληνικού πανεπιστημίου, για να διδαχθούν τα Ελληνόπουλα πραγματική ιστορία και να δημιουργηθεί ένα αρνητικό πρότυπο, πώς δεν πρέπει να είναι οργανωμένη μια χώρα ως κράτος, ως πολιτικό σύστημα και ως σύστημα διαχείρισης εξουσιών.

Και επειδή ο ελληνικός λαός είναι κομπάρσος σ’ αυτά τα παιχνίδια που παίζονται στις πλάτες του δεκαετίες και αιώνες τώρα, έχει δεχτεί απίστευτη προπαγάνδα – όπως για παράδειγμα ότι «οι δεξιοί είναι κακοί και ενεργούμενα των ξένων και οι αριστεροί είναι αγωνιστές, ηθικοί» και άλλα τέτοια. Εμείς απλώς να πούμε ότι το πολιτικό σύστημα και το σύστημα διαχείρισης και άσκησης εξουσιών στην Ελλάδα είναι φτιαγμένο με τέτοιο τρόπο, που από τη μια ευνοεί την εξουσιομανία και από την άλλη καθιστά τους εκάστοτε κυβερνώντες εύκολα και άβουλα θύματα του εξωτερικού παράγοντα.

Αν με ρωτήσετε ποιοι είναι πιο πρόθυμοι να κάνουν τα θελήματα των ξένων, οι αριστεροί ή οι δεξιοί, ειλικρινά δεν ξέρω να απαντήσω, πάντως η αίσθηση που έχω είναι ότι πολλοί από τους κυβερνώντες δεν χρειάζεται καν να πιεστούν, γιατί είναι της λογικής «πέστε μου τι θέλετε να σας κάνω και θα το κάνω αμέσως, και με το παραπάνω μάλιστα».

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν και πολιτικοί που είπαν όχι και το πλήρωσαν ακριβά.

Όμως ακόμα και τέτοιες περιπτώσεις, όπως αυτή του Κώστα Καραμανλή, αποτελεί απόδειξη ότι το σύστημα αυτό θέλει αλλαγή εκ θεμελίων, για να θωρακίζονται εκείνοι που θέλουν να υπηρετήσουν το λαό και την πατρίδα και να εξοβελίζονται, τιμωρούμενοι με παραδειγματικές τιμωρίες, εκείνοι που είναι πρόθυμοι να κάνουν τα θελήματα των ξένων.

Κλείνοντας, να αναφέρω τα τελευταία, φρέσκα παραδείγματα της ξενοδουλείας.

Η υπογραφή της επαίσχυντης και προδοτικής συμφωνίας των Πρεσπών είναι αποτέλεσμα της βούλησης του ξένου παράγοντα, όπως και η απέλαση των Ρώσων διπλωματών, που θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στα εθνικά μας συμφέροντα, ίσως παρόμοιες με εκείνες που προκάλεσε η εκστρατεία της Κριμαίας στη Μικρασιατική Εκστρατεία και τον ποντιακό και μικρασιατικό ελληνισμό.

Επιμύθιον: Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί ξένοι, καλοί αριστεροί και κακοί δεξιοί. Απλώς υπάρχει μια ανοχύρωτη χώρα, η Ελλάδα, που λειτουργεί σαν μπανανία, στο σώμα της οποίας ασχημονούν ντόπιοι εντολοδόχοι και ξένοι εντολείς. Και έχουμε ευθύνη να δημιουργήσουμε ένα νέο, ασφαλές σύστημα διαχείρισης και άσκησης των εξουσιών, που θα καταστήσει την Ελλάδα ένα πραγματικά ανεξάρτητο κράτος.