Γιατί οι Τούρκοι εισέβαλαν και κατέχουν τμήμα της κυπριακής-ευρωπαϊκής ΑΟΖ;

Από της ανεξαρτησίας και εντεύθεν, η εκάστοτε ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας διαπράττει τα εξής μνημειώδη και ολέθρια λάθη: Πρώτον, αρνείται πεισματικά να κατανοήσει ότι στις διακρατικές και διεθνείς σχέσεις η ισχύς προηγείται και επιβάλλεται, δυστυχώς, του δικαίου. Δεύτερον, αποφεύγει να μελετήσει και ανάλογα να αντιμετωπίσει τον Τούρκο εχθρό μας. Τρίτον, αρνείται να αντιληφθεί ότι η βιολογική και εθνική επιβίωση του Ελληνισμού στο νησί εξαρτάται και από την ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεών του και από την αποφασιστικότητα του λαού να αντισταθεί στον αφανισμό του. Τέταρτον, μετά από 43 χρόνια αδιέξοδων, καταστροφικών συνομιλιών και αποτυχίας κάμψης της τουρκικής επιθετικότητας, η ηγεσία επιμένει στην τουρκοφρενή διζωνική, η οποία άνοιξε τον δρόμο για την τουρκοποίηση της Κύπρου. Πέμπτον, είναι μέγα λάθος του Προέδρου Αναστασιάδη να δηλώνει ότι οι συνομιλίες μπορούν να επαναρχίσουν όταν τερματιστούν οι τουρκικές προκλήσεις.

Ουδείς σοβαρός και υπεύθυνος ηγέτης συζητά υπό εκβιασμό, απειλή, εισβολή και κατοχή. Η Τουρκία ασκεί μια συγκεκριμένη στρατηγική. Αυτή αποβλέπει, πρώτον, στην ακύρωση των ενεργειακών σχεδιασμών της Κυπριακής Δημοκρατίας και υλοποίησή τους όποτε ο σουλτάνος θα το επιτρέπει. Δεύτερον, ο τρίτος Αττίλας στοχεύει στον εξαναγκασμό της Κυπριακής Δημοκρατίας να μοιραστεί εξίσου με τους Τ/κύπριους τον ενεργειακό πλούτο του νησιού. Ο Τούρκος Υπουργός Ενέργειας υποστήριξε την περ. Πέμπτη ότι για να σταματήσει η ένταση (!) θα πρέπει να δημιουργηθεί κατάσταση όπου όλοι κερδίζουν (win-win situation) και ότι η μεταφορά του φυσικού αερίου πρέπει να περνά (και να ελέγχεται, φυσικά) από την Τουρκία. Η επίσημη και ορθή θέση της Λευκωσίας είναι ότι τα μελλοντικά έσοδα από τους υδρογονάνθρακες θα διαμοιραστούν ανάλογα - ΌΧΙ ίσα - μεταξύ των νόμιμων κατοίκων της Κύπρου. Τρίτον, ο σουλτάνος απαιτεί επανακαθορισμό των παραμέτρων μελλοντικών συνομιλιών για αναζήτηση λύσης καθαρά τουρκικών προδιαγραφών.

Με απλά λόγια: Η Τουρκία δεν πρόκειται να υποχωρήσει ούτε να τερματίσει την κρίση που προκάλεσε. Θα συνεχίσει να κατέχει την κυπριακή - και ευρωπαϊκή - ΑΟΖ και να εμποδίζει τις έρευνες για το φυσικό αέριο μέχρι να ικανοποιηθούν οι αδίστακτες αξιώσεις της. Η Τουρκία είναι ενεργοβόρος χώρα αλλά δεν έχει ενέργεια. Η ανακάλυψη σημαντικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ, σε συνάρτηση προς το τεράστιο αιγυπτιακό κοίτασμα Ζορ και εκείνα του Ισραήλ, ευθύς προσδίδουν σε αυτές τις χώρες και ειδικά στην Κύπρο ένα κρίσιμης σημασίας στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας. Η χώρα του Αττίλα διαβλέπει ότι μένει εκτός ενεργειακού νυμφώνος γι’ αυτό και επιτίθεται εναντίον του αδύναμου κρίκου, της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Από την Παρασκευή, 9.2.2018, η Κύπρος υφίσταται την τρίτη τουρκική εισβολή και κατοχή μεγάλου τμήματος της κυπριακής και ευρωπαϊκής ΑΟΖ της. Η κυριαρχία της έχει καταρρακωθεί. Η αξιοπιστία και το κύρος της έχουν γελοιοποιηθεί. Ας προσεχθεί το πρωτοφανές: Η Κύπρος ανέθεσε σε ένα άλλο κράτος, την Ιταλία, και σε μια μεγάλη πετρελαϊκή εταιρεία, την ΕΝΙ, την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της και τη συνέχιση του ενεργειακού προγράμματός της! Ο πρόεδρος Αναστασιάδης ξεκινά και πάλι από λάθος προσέγγιση. Ενώ υφίσταται πόλεμο, καλεί τον Τούρκο εισβολέα σε συνομιλίες «από εκεί που έμειναν» στο Crans-Montana. Η Τουρκία, όμως, κατ’ επανάληψιν έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν εννοεί όσα ο Ν. Αναστασιάδης επικαλείται ως δημοκρατικές και ευρωπαϊκές προδιαγραφές για λειτουργική λύση ενός «κανονικού κράτους».

Πέραν της προσπάθειας επιβολής της ως θαλάσσιας δύναμης στην Αν. Μεσόγειο και ως δήθεν περιφερειακής δύναμης στη Μέση Ανατολή, η Τουρκία απαιτεί να επανακαθορίσει τους όρους του ενεργειακού παιγνιδιού και την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου. Γνωρίζει ότι η ανατολική λεκάνη της Μεσογείου μέχρι την Ελλάδα είναι ωκεανός φυσικού αερίου και πετρελαίου. Η Τουρκία απαιτεί να αρπάξει, όχι να μοιραστεί με τις άλλες χώρες, αυτόν τον αμύθητο πλούτο, ο οποίος αφορά και ενδιαφέρει όχι μόνο τους πετρελαϊκούς κολοσσούς και τις χώρες τους αλλά προπάντων την Ευρωπαϊκή Ένωση ως δυνητική προοπτική απεξάρτησής της από το ρωσικό μονοπώλιο.

Οι Βρυξέλλες και ειδικά η Ιταλία, η Γαλλία και οι ΗΠΑ θα αντιμετωπίσουν αποφασιστικά και θα κάμψουν την τουρκική επιθετικότητα ή τα σπασμένα και αυτήν τη φορά θα τα πληρώσει η Κυπριακή Δημοκρατία; Η δήλωση της Ιταλίδας Υπουργού Άμυνας για «κοινά αποδεκτή λύση», είναι ενδεικτική πού προσανατολίζονται εκείνοι από τους οποίους η Λευκωσία αναμένει στήριξη: Στην υποταγή μας. Το ερώτημα είναι σαφές: Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα υποκύψει στον τρίτο Αττίλα και σε υποδείξεις εταίρων μας και των ΗΠΑ και θα μεταβεί σε νέες συνομιλίες για να υπογράψει λύση τουρκικών προδιαγραφών και υποταγή της Κυπριακής Δημοκρατίας σε μια νέα τουρκοκρατία ή θα αντισταθεί, επιτέλους, αξιοπρεπώς απαιτώντας όσα δεσμεύτηκε να διεκδικήσει;

πηγή:http://www.sigmalive.com/opinions/savvas-iakovidis/2366/giati-oi-tourkoi-eisevalan-kai-katexoun-tmima-tis-kypriakiseuropaikis-aoz