Όταν ο Πρόεδρος για πρώτη φορά ανακαλύπτει τις τουρκικές θέσεις

Ο τρόπος που το είπε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ήταν ως να ανακάλυψε και ανακαλύψαμε όλοι μαζί του, για πρώτη φορά, το θεώρημα του Γαλιλαίου. Κι όμως η γη γυρίζει. Μιλούσε προχτές στο Εθνικό Μνημόσυνο του ήρωα Ευαγόρα Παπαχριστοφόρου (στα Εθνικά Μνημόσυνα λέγονται πολλά και θαυμαστά) και ενημέρωσε από τον Αμίαντο τον λαό. Δυστυχώς, είπε, «παρά τις προσπάθειες, η Τουρκία για άλλη μια φορά τήρησε τη στάση που για 43 χρόνια τηρεί. Όποιος και να ήταν ο Πρόεδρος, όποια και αν ήταν η πολιτική που ακολουθούσαμε». Άμα είναι έτσι, όμως, τότε πώς γίνεται κι έχει αμολημένους τους ανθρώπους του και τους οπαδούς του, αυτούς που του προσκυνούν το χέρι σαν να ζούμε ακόμα στην εποχή του Μακαρίου (τα λέει κι ο ίδιος σε άλλες περιστάσεις) ότι τη μια φταίει ο Τάσσος Παπαδόπουλος, που δεν φτάσαμε σε λύση, την άλλη φταίει ο Σπύρος Κυπριανού, την άλλη ο Χριστόφιας και την παράλλη φταίνε όλοι οι απορριπτικοί πολιτικοί, που κινδυνολογούν και μας κόβουν τη φόρα;

«Η συνέχιση της αδιάλλακτης τουρκικής θέσης», εξήγησε, «και η εμμονή στη συνέχιση των εγγυήσεων και των τουρκικών στρατευμάτων, στην εσαεί παρουσία τουρκικών στρατευμάτων δεν επέτρεπε ούτε στην εθνική αξιοπρέπεια ούτε στα όρια μέσα στα οποία θα μπορούσε να κινηθούμε, προκειμένου να εξευρεθεί ένας συμβιβασμός». Τα λέει, βέβαια, για να πείσει τους δικούς του ότι δεν ευθύνεται ο ίδιος, που δεν τους έφερε τη λύση. Αλλά, επί της ουσίας, επαναλαμβάνει αυτά που τον καλούσαν άλλοι να προσέξει για να πολιτευτεί ανάλογα και δεν τους άκουγε, διότι ο ίδιος πίστευε άλλα. Πίστευε ότι η Τουρκία δεν θα τηρήσει την ίδια στάση, αυτή τη φορά θα είναι διαλλακτική και δεν θα επιμένει στην εσαεί παρουσία εγγυήσεων και στρατευμάτων. Την άλλη ανακάλυψη του μας την είπε προ ημερών. «Δυστυχώς όμως, άλλες ήταν οι βουλές της Άγκυρας. Ο έλεγχος ολοκλήρου της πατρίδας μας» (7/9/2017). Αλλά, μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο, που πίστευε στις διαβεβαιώσεις των ξένων, αλλά και δικών του πανέξυπνων πολιτικών, οι οποίοι του μετέφεραν μηνύματα περί διαφοροποίησης της τουρκικής στάσης και γι΄ αυτό κατακεραύνωνε με κάθε ευκαιρία όσους τον προειδοποιούσαν. «Δεν πρόκειται να γίνω συνεργός σε μια προσπάθεια, δυστυχώς κάποιων, που ενδεχόμενα διαφωνούν με την επιλογή της λύσης, να καταστρέψουν τη διαδικασία» (3/2/2016), έλεγε αφήνοντας εκτεθειμένους τους Ελληνοκύπριους, ότι δήθεν δεν θέλουν λύση. «Δεν είναι δυνατόν ή νοητό να εφευρίσκουμε φανταστικούς κινδύνους ως εάν κάποιοι τους γνωρίζουν, ενώ κάποιοι τους αγνοούν», και «δεν είναι νοητό να ακούω από κάποιους να κινδυνολογούν καθημερινά» (22/7/2015), έλεγε με ακόμα πιο μεγάλη σιγουριά τις εποχές της μεγάλης πλην, όμως, πλασματικής ευφορίας. Μέχρι που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να ανακαλύψει ότι οι κίνδυνοι δεν ήταν φανταστικοί, και όπως ο ίδιος το ομολόγησε «είναι αδιανόητο να πιστεύουν κάποιοι ότι μπορεί η Κύπρος να μετατραπεί σε προτεκτοράτο της Τουρκίας» (20/8/2017).

Τώρα, όμως, αφού έγινε αυτή η μεγάλη ανακάλυψη, δεν πρέπει να υπάρξει ένας απολογισμός και να αποδοθούν ευθύνες; Διότι, δεν ήταν χωρίς κόστος η πορεία που ακολούθησε ο Πρόεδρος γοητεύοντας μέχρι πρόσφατα και την πιο ακραία πτέρυγα του λεγόμενου «ενδοτικού μετώπου». Οι ίδιοι τα λένε, εξάλλου. Ότι μετά από το ναυάγιο πάμε για οριστική διχοτόμηση και τουρκοποίηση των κατεχομένων. Κι αυτό λάθος εκτίμηση είναι. Διότι, η αλήθεια είναι ότι η τουρκοκοποίηση των κατεχομένων δεν είναι πλέον κίνδυνος είναι γεγονός, ο κίνδυνος είναι η τουρκοποίηση όλης της Κύπρου. Ποιος φταίει γι΄ αυτό; Εκείνοι που δεν μπορούσε ο Πρόεδρος να τους ακούει να κινδυνολογούν, ή εκείνοι που δεν είχαν την κρίση και τη διορατικότητα να αντιληφθούν ότι η Τουρκία δεν θα έκανε ούτε βήμα πίσω, ούτε και με όσα απλόχερα της πρόσφεραν; Αλλά το μεγάλο ερώτημα είναι, τι κάνουμε μετά τις διαπιστώσεις; Συνεχίζουμε;

Πηγή: http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/439137/otan-o-proedros-ga-proti-fora-anakalyptei-tis-toyrkikes-theseis#.WeXSdN6wnDk.facebook