Φόρμουλα για περιουσιακό και τερματισμό προσφυγών στα κατεχό

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΩΝ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ Ε/Κ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ ΣΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ, ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΗΣ Ε.Ε. ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΟΣΗΜΟ, ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ · Πώς το κράτος οφείλει να στηρίξει εμπράκτως τον προσφυγικό κόσμο

· Η βάση της νέας στρατηγικής και Υπουργείο Επανενσωμάτωσης

· Πώς το Κυπριακό μπορεί να καταστεί εργαλείο πίεσης στην Τουρκία Οι Τούρκοι, μετά την κατάρρευση των συνομιλιών στο Κραν Μοντανά και της ομοσπονδίας, προχωρούν σε νέα επί του εδάφους τετελεσμένα, αφού αρχίζουν να θέτουν σε εφαρμογή πλάνο για την οικοδόμηση νέων τουριστικών μονάδων στα κατεχόμενα. Συν την ενεργοποίηση του αεροδρομίου του Λευκονοίκου. Με βάση τον στρατηγικό σχεδιασμό, σε περίπτωση επανέναρξης των συνομιλιών -μετά τις προεδρικές εκλογές- αυτές θα ξεκινήσουν από εκεί όπου έχουν μείνει οι διαπραγματεύσεις του Κραν Μοντανά και στη βάση των νέων επί του εδάφους τετελεσμένων. Τουρκική αντίληψη

Η τουρκική αντίληψη στηρίζεται στην εξής λογική:

1. Η Τουρκία δεν έχει κόστος από το Κυπριακό.

2. Θεωρεί δεδομένο τον βορρά και τώρα θέλει την πλήρη τουρκοποίηση, μέσω της παραχώρησης προς τους Τούρκους πολίτες καθεστώτος ανάλογου με εκείνο των Ευρωπαίων πολιτών.

3. Στην παρούσα φάση το Κουρδικό είναι το κύριο πρόβλημα που απασχολεί την Άγκυρα, διότι σχετίζεται με ζητήματα ασφάλειας, καθώς και με ζητήματα απόσχισης, φυσικού αερίου και κόστους ή οφέλους.

Είναι, δε, ζήτημα συναφές με το Συριακό, με το Ιράν και με τις σχέσεις της Άγκυρας τόσο με τις ΗΠΑ όσο και με τη Ρωσία. Σε αυτά προστίθεται και μια άλλη πραγματικότητα:

Ουδείς των υποψηφίων για το προεδρικό αξίωμα θεωρεί ότι η ομοσπονδιακή πολιτική έχει καταρρεύσει στο Κραν Μοντανά. Συνεπώς, τα περί αλλαγής ή νέας στρατηγικής συνιστούν ευάλωτες πολιτικές ρητορείες.

Η ομοσπονδία στην Κύπρο, καλή, κακή ή άσχημη, διαλύει το ενιαίο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το διχοτομεί στα δυο ισότιμα συνιστώντα κράτη. Όσοι πολίτες δεν πιστεύουν για διάφορους λόγους στην ομοσπονδία, θεωρούνται ως αναλώσιμοι ψηφοφόροι μιας μειοψηφούσας κομματικής ελίτ.

Επειδή, όπως πολλάκις έχει λεχθεί, η στήλη και ο γράφων δεν ανήκουν στο απορριπτικό στρατόπεδο, αλλά σε εκείνους που υποστηρίζουν δημοκρατική λύση και εναλλακτική στρατηγική πρόταση, ορθό θεωρούμε όπως προχωρήσουμε στην υποβολή προτάσεων με πρακτικό περιεχόμενο στην εξής πολιτική και νομική λογική:

Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ζωντανή και ουχί εκλιπούσα. Επί τη βάσει αυτού του αξιώματος, το ίδιο το κράτος και δη η Κυβέρνηση οφείλει να υπερασπίζεται τον ίδιο της τον εαυτό, και τους πολίτες της. Τα δικαιώματα και τα συμφέροντά τους. Την αξιοπρέπειά τους, καθώς και αυτήν του ίδιου του κράτους. Στόχος και βάση στρατηγικής

Επιβάλλεται, λοιπόν, μια σειρά λήψης μέτρων, ενταγμένη σε συγκροτημένη στρατηγική, για τη διάσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την υπεράσπιση της ίδιας και των πολιτών της στην εξής βάση:

1. Εφόσον ο βορράς τελεί υπό κατοχήν, η Κυβέρνηση θα πρέπει να ζητήσει από την Ε.Ε. να κηρύξει το βόρειο τμήμα της Κύπρου κατεχόμενο από την Τουρκία έδαφος της ίδιας της Ε.Ε. κατά τρόπον επίσημο. Η υποβολή και μόνο ή το άκουσμα ότι η Κυβέρνηση προτίθεται να προβεί σε μια τέτοια ενέργεια θα συνιστά μέγιστη για την Τουρκία πίεση σε επίπεδο Ε.Ε. και διεθνώς.

Η ενδελεχής από νομικής και πολιτικής άποψης μελέτη μιας τέτοιας δράσης θα αποτελέσει την αφορμή για την πρόκληση οικονομικού και πολιτικού κόστους στην Τουρκία σε μια περίοδο, κατά την οποία, όχι μόνο ηγεσίες των κρατών-μελών, αλλά και η πλειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτών αξιώνουν τον τερματισμό των ενταξιακών διαδικασιών, εάν η Τουρκία δεν εγκαταλείψει την υφιστάμενη πολιτική της και δεν εκπληρώσει τις δημοκρατικές προς την Ε.Ε. υποχρεώσεις της, μεταξύ των οποίων και οι κυπρογενείς.

Το Κυπριακό και δη ο τερματισμός της κατοχής κράτους-μέλους της Ε.Ε. θα πρέπει να τεθούν στην πρώτη γραμμή των υποχρεώσεων της Άγκυρας. Σε αυτήν τη θέση προστίθεται ακόμη μία: Η ομαλοποίηση των σχέσεων της Τουρκίας με την Κυπριακή Δημοκρατία και η αναγνώρισή της, όπως η αντιδήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου καθορίζει ρητώς και ετέθη στο ράφι λόγω συνομιλιών. Όταν η Ε.Ε. αναφέρεται σε Κυπριακή Δημοκρατία, εννοεί το ισχύον ενιαίο κράτος.

Αυτό, άλλωστε, προκύπτει και από το Πρωτόκολλο 10, που καθορίζει ρητώς την πλήρη ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. με αναστολή του κεκτημένου στο βόρειο τμήμα του νησιού. Και ο λόγος είναι ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν μπορεί να ασκεί εξουσία. Γιατί δεν μπορεί να ασκεί εξουσία; Λόγω της κατοχής. Συνεπώς, αυτό το οποίο υπονοείται αλλά δεν αναφέρεται ρητώς στα κείμενα της Ε.Ε., θα πρέπει να λεχθεί υπό τη μορφή μιας νέας, για παράδειγμα, δήλωσης, όπως εκείνης της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005, που θα συνιστά αναπόσπαστο τμήμα του κεκτημένου και θα επισύρει και νομικές σε βάρος της Τουρκίας συνέπειες.

Η 21η Σεπτεμβρίου θα πρέπει να αποτελεί τον κεντρικό πυλώνα της νέας στρατηγικής, για τη διάσωση και τη συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας με την ταυτόχρονη δημιουργία υπουργείου επανενσωμάτωσης κατεχομένων στο πρότυπο της Μολδαβίας σε σχέση με την αποσχισθείσα περιοχή της Υπερδνειστερίας, που έχει γίνει δεκτό από την Ε.Ε. Ανταλλαγή περιουσιών, Επιτροπή Διαχείρισης και Προσφυγόσημο

2. Την ανταλλαγή περιουσιών μεταξύ κράτους και ιδιωτών. Αυτό σημαίνει ότι όσοι ιδιοκτήτες περιουσιών στα κατεχόμενα το επιθυμούν, θα είναι δυνατό επί τη βάσει κριτηρίων, να τις ανταλλάξουν προσωρινά ή μόνιμα με χαλίτικη γη, κατόπιν συμφωνίας με το κράτος.

Η πολιτική αυτή θα πρέπει να συνοδευτεί με τις ακόλουθες δράσεις:

Α. Παραχώρηση δημόσιας γης στις ελεύθερες περιοχές προς τον προσφυγικό κόσμο που το επιθυμεί επί τη βάσει αντικειμενικών κριτηρίων, που θα αφορούν την αξία της γης και των περιουσιών των νόμιμων δικαιούχων στον βορρά και της αξίας της γης που θα πάρουν στον νότο. Μεταξύ των κριτηρίων μπορεί να είναι η οικονομική κατάσταση του δικαιούχου ή των δικαιούχων πριν από και μετά το ΄74, δηλαδή η υφιστάμενη, κατά τρόπον ώστε να μην ευνοηθούν πλούσιοι έναντι φτωχών. Η πλήρης αποκατάσταση θα μπορεί να επέλθει μέσα από τα κέρδη του φυσικού αερίου σε μελλοντικό χρόνο προς κάθε δικαιούχο ή τους απογόνους δικαιούχους του εφόσον η γη που θα δοθεί στις ελεύθερες περιοχές δεν θα καλύπτει τη συνολική αξία της περιουσίας του δικαιούχου.

Β. Σε περίπτωση λύσης οι δικαιούχοι θα δύνανται να αποποιηθούν τις περιουσίες τους στις ελεύθερες περιοχές και τα όποια άλλα ωφελήματα έχουν προκύψει από το εν λόγω μέτρο, και να επανακτίσουν τις περιουσίες τους στα κατεχόμενα.

Γ. Η όποια Κυβέρνηση δεν θα μπορεί να συνομιλεί επί του εδαφικού παρά μόνο στη βάση των νόμων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Συνεπώς, καμιά παρανομία η οποία προκύπτει από την κατοχή περιουσιών στον βορρά δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί μετά τη λύση εφόσον ήταν προϊόν της κατοχής. Οι περιουσίες που θα ανταλλαγούν με το κράτος θα είναι ιδιοκτησία της ελληνοκυπριακής κοινότητας. Συνεπώς, θα πρέπει να δημιουργηθεί Επιτροπή Διαχείρισης της Ελληνοκυπριακής Περιουσίας στα Κατεχόμενα, κατά ανάλογη π.χ. της Εκκλησιαστικής, με βασική ρήτρα επί τη βάσει της οποίας θα απαγορεύεται να περάσει με οποιοδήποτε τρόπο προς την Τουρκοκυπριακή Κοινότητα, έτσι ώστε να προκύψει πλειοψηφία επί του εδάφους σε περίπτωση που συνεχιστούν οι συνομιλίες στη λογική της ομοσπονδίας και των δυο συνιστώντων κρατών.

3. Τη δημιουργία ταμείου υποτροφιών για παιδιά προσφύγων επί τη βάσει οικονομικών κριτηρίων και επιδόσεων. Το ταμείο αυτό μπορεί να χρηματοδοτηθεί από ειδικό τέλος που θα τεθεί με τη μορφή ενός νέου προσφυγόσημου. Αξιοπρέπεια κράτους και πολιτών

Με τις επιλογές αυτές η όποια Κυβέρνηση:

Πρώτο, προστατεύει τους πολίτες και δη την αξιοπρέπειά τους, να υποβάλλουν αιτήσεις για να αποζημιωθούν από τις παράνομες επιτροπές των κατεχομένων.

Δεύτερο, τερματίζεται το ξεπούλημα των περιουσιών που βρίσκονται στα κατεχόμενα προς την Τουρκία, που έχει ως στόχο την απόκτηση εδαφικής πλειοψηφίας, με νόμιμο τρόπο.

Τρίτο, προστατεύει και τους πολίτες από ηθικής πλευράς και τον ίδιο της τον εαυτό, ενώ ταυτοχρόνως αναλαμβάνει χωρίς πιέσεις την επί του εδαφικού διαπραγμάτευση και πλέον αυξάνονται οι δικές της ευθύνες. Απαγκίστρωση και αδιέξοδα

Προτάσεις εναλλακτικής στρατηγικής υπάρχουν. Το ζητούμενο είναι κατά πόσον η κομματική ηγεσία του τόπου θέλει να απαγκιστρωθεί από τις αδιέξοδες πολιτικές του εξευμενισμού και της ομοσπονδίας, που οδήγησαν στην αποτυχία του Κραν Μοντανά, δηλαδή δεν έφεραν λύση, και επιτρέπουν σήμερα στην τουρκική πλευρά να προχωρεί ανενόχλητη σε νέα επί του εδάφους τετελεσμένα. Και χωρίς οι πρόσφυγες να έχουν την ανάλογη υποστήριξη από το κράτος.

πηγή: http://www.sigmalive.com/simerini/politics/451608/formoula-gia-periousiako-kai-termatismo-prosfygon-sta-katexo