Τα Σπέρματα της Διχοτόμησης

Όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία μας ενοικίασε στην Βρετανική, το καλοκαίρι του 1878, ο Κυπριακός Ελληνισμός καλοδέχτηκε του καινούργιους αφέντες του, τους Λόρδους, αφού στα φτωχικά μυαλά μας πιστεύαμε ότι σαν ποιο πολιτισμένος, χριστιανικός και φιλελεύθερος λαός οι Άγγλοι ( στραβάρα στα μάθκια μας) επιτέλους θα αντιμετώπιζαν τον διακαή πόθο μας για Ένωση με την μητέρα Ελλάδα θετικά.

Οι Άγγλοι προχώρησαν στην σύσταση Νομοθετικού Συμβουλίου ( το οποίο λειτούργησε και έως Εκτελεστικό Συμβούλιο, δηλαδή να βοηθά και να συμβουλεύει τον αρμοστή) του οποίου πρόεδρος ηταν ο αρμοστής ο οποίος διόριζε τέσσερις Βρετανούς δημόσιους λειτουργούς έως επίσημα μέλη και τρία ανεπίσημα μέλη. Ένα χριστιανό, ένα μουσουλμάνο και ένα φραγκολεβαντίνο. Το 1882 προχώρησαν σε συνταγματικές μεταρρυθμίσεις. Στο Νομοθετικό θα υπήρχαν 18 μέλη. Τα 6 θα διορίζονταν από τον αρμοστή, τα 9 θα ηταν Έλληνες και τα 3 Τούρκοι, οι οποίοι θα εκλέγονταν από ξεχωριστούς εκλογικούς καταλόγους από κάθε κοινότητα ( μια πρακτική η οποία συνέχισε διαχρονικά να επαναλαμβάνεται σε όλα τα μετέπιπτα σχέδια λύσης του κυπριακού και προκαλεί σημείο διαφωνιών). Είναι ολοφάνερη η προσπάθεια, από τότε, να διαιρεθεί ρατσιστικά ο λαός.

Ξεκάθαρη τοποθέτηση υπέρ της διχοτόμησης, έως λύσης του Κυπριακού, έκανε ο άγγλος Υπουργός Αποικιών, Λένοξ Μπόιντ, το 1956. Στο τέλος της παρουσίασης των Συνταγματικών Προτάσεων Ράντκλιφ στο Βρετανικό Κοινοβούλιο, ο Μπόιντ έκανε την εξής δήλωση:

«….., ο σκοπός της κυβερνήσεως της Αυτής Μεγαλειότητος θα είναι να εξασφαλίσει όπως η άσκηση της αυτοδιαθέσεως πραγματοποιηθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, όπως και στην ελληνοκυπριακή κοινότητα, να δοθεί η ευκαιρία, ένεκα των ιδιόμορφων συνθηκών της Κύπρου, να αποφασίσει μόνη της το μελλοντικό της καθεστώς. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητος αναγνωρίζει ότι η άσκηση της αυτοδιαθέσεως σε ένα τέτοιο ανάμεικτο πληθυσμό θα πρέπει να συμπεριλάβει και την διχοτόμηση μεταξύ των ενδεχομένων λύσεων.»

Lenox Boyd

Κοντός ψαλμός αλληλούια.

Καθόλου συμπτωματικό ότι τον ίδιο καιρό, ο Νιχάτ Ερίμ σύντασσε τις εκθέσεις του για την «Ανακατάληψη της Κύπρου», βασιζόμενος σε ρατσιστικό διαχωρισμό του νησιού.

Το Σχέδιο Μακμίλαν, 1958, προχωρά ένα βήμα παραπέρα και εξισώνει την Ελληνική πλειοψηφία του 82%, με την Τουρκική μειοψηφία του 18%, και για πρώτη φορά μετά το 1878 δίνει κυριαρχικά δικαιώματα στην Τουρκία επί της Κύπρου και προτείνει την τριχοτόμηση της Κύπρου σε Ελλάδα, Τουρκία και Αγγλία.

Είναι επίσης αξιοσημείωτη η αναφορά του Μακμίλαν, σε επιστολή του προς τον Καραμανλή, σε «Λαούς της Κύπρου» και όχι στο Κυπριακό Λαό. Πράγμα που ξεκάθαρα παραπέμπει σε διχοτομικά σχέδια με βάση τον ρατσιστικό διαχωρισμό. Και οι Τούρκοι το κρατούν έκτοτε έως αιχμή του δόρατός τους για αυτοδιάθεση. Αφού είναι Λαός, χρειάζονται πατρίδα.

Αισίως το Σχέδιο Άτσεσον 4, 1964, το οποίο προνοούσε ανατροπή του Μακαρίου και «ντε-φάκτο» διχοτόμηση με Τουρκική Εισβολή, πραγματοποιήθηκε το 1974. Εκτότε άρχισε η προσπάθεια νομιμοποίησης των τετελεσμένων επί του εδάφους. Δηλαδή της Διχοτόμησης. Αποκορύφωμα το Σχέδιο Ανάν 5 , το οποίο απέρριψε με βδελυγμία ο Κυπριακός Ελληνισμός το 2004.

Αναμφίβολα η πηγή όλων των δινών μας είναι η ασύλληπτη από τα φτωχικά μας μυαλά, ευφυέστατη και ασύγκριτη σε μαεστρία και εκτέλεση, Αγγλική διπλωματία. Για κακή μας τύχη την δεδομένη χρονική στιγμή που ο Κυπριακός Ελληνισμός διεκδίκησε ελευθερία, η πλάστιγγα, τόσο των Αγγλικών όσο και των Αμερικανικών συμφερόντων, έκλινε προς την Τουρκία.

Η απώλεια της Αιγύπτου, η κρατικοποίηση της Διώρυγας του Σουέζ, η απώλεια της Παλαιστίνης, ο φόβος της επέκτασης του κουμμουνισμού, έκαναν επιτακτική την ανάγκη η Κύπρος να μείνει σε Αγγλικά χέρια και η Τουρκία να αναδειχθεί σε στρατηγικό παίχτη και σύμμαχο του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο. Και το ΝΑΤΟ ( και εν συνεχεία, ελέω Αγγλικών δακτύλων, η ΕΟΚ / ΕΕ) αποφάσισε η Κύπρος να διχοτομηθεί και να μοιραστεί στα δύο (σε Ελλάδα και Τουρκία ) για να διατηρηθεί η ηρεμία και το ισοζύγιο δυνάμεων μεταξύ των συμμάχων του (θυμάστε το σύνθημα « ΕΟΚ-ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» τελικά πόσο σωστό ήταν!).

Και από τότε το σχέδιο παραμένει το ίδιο και όπως πολύ καλά μας το είπε ο Λόρδος Χάνι, θα σας το φέρνουμε και ξαναφέρνουμε μέχρι να το δεχτείτε.

Αντώνης Κ. Σιβιτανίδης, M.Sc., B.Sc.,

Εκπρόσωπος Τύπου, Ε.Ε. ΔΗ.ΚΟ. Πάφου