Mόνον το 12.3% ανήκει στους Τ/κ

Τον Σεπτέμβριο του 1974, μετά τις δύο τουρκικές εισβολές και την κατοχή της μισής Κύπρου, η Κυ-πριακή Δημοκρατία δημοσίευσε στοιχεία για τα πραγματικά ποσοστά ιδιοκτησίας γης σε όλη την Κύπρο. Τα στοιχεία αυτά μελέτησαν οι αξιωματούχοι της Βρετανικής Υπάτης Αρμοστείας στη Λευκωσία τον Αύγουστο του 1975, που επισκέφθηκαν το Κτηματολόγιο, και τα έστειλαν μαζί με τα σχόλιά τουςστο Φόρεϊν Όφις, το οποίο μελετούσε τότε διάφορα σενάρια «λύσης» δι-κοι-νοτικής, δι-ζωνικής ομοσπονδίας, με αναπροσαρμογές «συνόρων», καθώς η κατοχική Τουρκία είχε περάσει με τις δύο εισβολές στην κατοχή της το 34% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας και απαιτούσε (όπως απαιτεί μέχρι σήμερα) αναγνώριση ξεχωριστού «κράτους».

Στην πολυσέλιδη και λεπτομερέστατη στα Αγγλικά έκθεσή του το Κτηματολόγιο της Κυπριακής Δημοκρατίας τον Σεπτέμβριο του 1974 (Prepared by the Lands and Surveys Department Nicosia - Cyprus) έγραψε, μεταξύ άλλων: «Δεν υπάρχει η ελάχιστη αμφιβολία πως οι τουρκικοί ισχυρισμοί ότι οι Τουρκοκύπριοι κατέχουν 30% της γης στην Κύπρο είναι αβάσιμοι. Τα πραγματικά και αδιαμφισβήτητα γεγονότα είναι ότι η τουρκοκυπριακή ιδιοκτησία γης είναι 12.3% σε όλη την Κύπρο, η δε ελληνοκυπριακή ιδιοκτησία είναι 61% και το 26.7% γης δεν ανήκει σε ιδιώτες…

Οποιεσδήποτε διεκδικήσεις ή ισχυρισμοί από τους Τούρκους για μεγαλύτερο ποσοστό γης, δεν μπορεί να υποστηριχτούν, με κανένα τρόπο, εκτός και αν οι Τούρκοι πετάξουν όλες τις προσποιήσεις τους και πουν καθαρά ότι ο τουρκικός στρατός εισέβαλε στην Κύπρο με τον μοναδικό στόχο να ενώσει τα κατεχόμενα με την Τουρκία και να επεκτείνει τα τουρκικά εδάφη...».

Οι στατιστικές 1946-1960

Η Κυπριακή Δημοκρατία, μάλιστα, τότε έδωσε στη δημοσιότητα και τις στατιστικές που είχαν κάνει οι αποικιακές Αρχές το 1946 και 1960 και οι οποίες είχαν γίνει με την επίβλεψη του Βρετανού ειδικού κ. Percival, βοηθός του οποίου ήταν ο Τουρκοκύπριος A. P. Djelaletin, με στόχο να καταγραφόταν η ιδιοκτησία της καλλιεργήσιμης γης (Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων).

Η έρευνα του 1946 έδειχνε ότι, στο σύνολο, 79.9% ανήκε στους Ελληνοκυπρίους, 18.3% ανήκε στους Τουρκοκυπρίους και 1.8% σε Μαρωνίτες, Βρετανούς και άλλους. Η δε έρευνα για το 1960 έδειξε ότι το 20.4% καλλιεργήσιμης γης ανήκε σε Τουρκοκυπρίους, 78.3% σε Ελληνοκυπρίους και 1.3% σε άλλους. Σύμφωνα με το Τμήμα Στατιστικής της Κυπριακής Δημοκρατίας, λοιπόν, και στη βάση της στατιστικής που ετοιμάστηκε από το Κτηματολόγιο τον Σεπτέμβριο του 1974, τα ποσοστά σε ιδιοκτησία γης των Τουρκοκυπρίων σε ολόκληρη την Κύπρο ήταν 12.3%.

Δύσκολο να αμφισβητηθούν

Δύο αξιωματούχοι της Βρετανικής Υπάτης Αρμοστείας τον Αύγουστο του 1975, έπειτα από μια δημοσίευση στην αγγλόφωνη Cyprus Mail και μια επιστολή που έδιδε τη στατιστική για την ιδιοκτη-σία γης, επισκέφθηκαν τον επικεφαλής του Κτηματολογίου Λευκωσίας (τότε κ.Ιερωνυμίδη), για να λάβουν λόγο για τις πληροφορίες που είχε δώσει στη δημοσιότητα η Κυπριακή Δημοκρατία. Αφού είδαν και άκουσαν, στις 12 Αυγούστου 1975 ενημέρωσαν την αξιωματούχο του Φόρεϊν Όφις, Mauve Fort, που ήταν άμεσα αναμεμειγμένη στο Κυπριακό και στην παρασκηνιακή ετοιμασία χαρτών με πιθανά σενάρια αναπροσαρμογής συνόρων για «δύο διζωνικές» περιοχές. Βολιδοσκοπώντας και τους Τούρκους, ως προς το τι μπορούσαν να επιστρέψουν (που δεν επέστρεφαν τίποτα). Από τότε οι Βρετανοί πιθανολογούσαν ότι δεν θα επέστρεφαν τη Μόρφου, εκτός ίσως ένα μικρό κομμάτι της, όπως ακριβώς λέχθηκε πρόσφατα στην Ελβετία.

Έγραφε, λοιπόν, η αναφορά των αξιωματούχων της Βρετανικής Υπάτης Αρμοστείας:

«Οι Τουρκοκύπριοι, για να δικαιολογήσουν το πέραν του 30% της γης, ισχυρίζονται ότι αυτό το ποσοστό αντιπροσωπεύει την ιδιοκτησία γης τους. Οι Ελληνοκύπριοι, από την πλευρά τους, γρήγορα απέρριψαν τους ισχυρισμούς αυτούς. Εφοδιασμένοι με την τελευταία έκδοση της Cyprus Mail και μια επιστολή με την ελληνική στατιστική, ο Geoffrey Stephens και εγώ πήγαμε χθες και είδαμε τον Διευθυντή του Κτηματολογίου.

Μας έδωσε τα επισυναπτόμενα έγγραφα, τα οποία, παρ’ όλον ότι εκδόθηκαν για προπαγανδιστικούς σκοπούς, για να αντικρούσουν τους τουρκικούς ισχυρισμούς, εντούτοις φαίνονται αρκετά πειστικά. Όπως θα δείτε, το συμπέρασμα είναι ότι μόνον το 12.3% της Κύπρου (της νήσου, όχι της Δημοκρατίας) ανήκε στους Τουρκοκυπρίους το 1974, και, αν ένας προσθέσει και το ποσοστό από το 26.7% της Κύπρου που δεν ανήκει σε ιδιώτες, οι Τούρκοι μπορούν να ισχυριστούν ότι έχουν το 16.8% της όλης νήσου…

‘Ηταν ξεκάθαρο σε μας ότι τα αρχεία του Τμήματος Κτηματολογίου διατηρούνται με μεγάλη σχολαστικότητα... Και είναι, επομένως, δύσκολο να αμφισβητούνται τα αποτελέσματα της ελληνοκυπριακής στατιστικής και πραγματικά δεν μας φαίνονται παράλογα, δεδομένης της έκτασης που οι Ελληνοκύπριοι αγόραζαν γη τα χρόνια πριν από το 1974. (Σ’ αυτό περιλαμβάνεται και η ιδιοκτησία της Εκκλησίας και του Evkaf). Εν πάση περιπτώσει, οι Τουρκοκύπριοι έχουν στήσει το δικό τους Κτηματολόγιο και αναμφίβολα θα ετοιμάσουν τους δικούς τους ισχυρισμούς. Θα τους επισκεφθούμε...».

Την επιστολή υπέγραψε ο κ. M. Elliott.

Στις 19 Αυγούστου 1975, ο κ. M. J.Pawley της Αρμοστείας, με δική του επιστολή, ενημέρωσε και αυτός τη Mauve Fort και για την επίσκεψή τους στο «κτηματολόγιο» των κατεχομένων. Αφού είδαν τον εκεί υπεύθυνο, Esat Fellahoglu, έγραψε: «Ο αριθμός του 30.4% έρχεται από το Evkaf, το οποίο λέγεται ότι κρατά στοιχεία της τουρκικής ιδιοκτησίας... Ο κ. Esat Fellahoglu μού είπε ότι το τμήμα του έχει στοιχεία για την Κερύνεια και την Αμμόχωστο και μέρος της Λευκωσίας μόνον, επομένως είναι αδύνατον να δο-θεί στατιστική για την τουρκοκυπριακή ιδιοκτησία... Οι Τούρκοι, στην προπαγάνδα τους, είναι συνήθως αόριστοι για την ιδιοκτησία γης... «.

Πλήρη Αρχεία

Το Κτηματολόγιο της Κύπρου ιδρύθηκε από την αποικιακή διοίκηση, ξεκίνησε να καταγράφει τις περιουσίες το 1909 και ολοκλήρωσε τις εργασίες του το 1929. Έκτοτε, όπως επεσήμανε στην πολυσέλιδη έκθεσή του το 1974 το Κτηματολόγιο Κύπρου, τα Αρχεία διατηρούνταν στην εντέλεια και ήταν προσβάσιμα σε όποιον ήθελε να τα επιθεωρήσει.

Για 43 χρόνια από τις δύο τουρκικές βάρβαρες εισβολές και τη συνεχιζόμενη κατοχή της γης και περιουσιών μας, οι Τούρκοι και οι Τουρκοκύπριοι επιμένουν στην αναγνώριση του «κράτους» τους με τη βρετανο-τουρκική δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία, κτισμένο στην κλεμμένη γη μας, αλλά και δικοί μας, με την επιμονή τους στην ίδια βρετανο-τουρκική ρατσιστική ΔΔΟ, επιμένουν και «αγωνίζονται» ουσιαστικά και εκείνοι στο να ικανοποιήσουν τους Τούρκους και τους Τουρκοκυπρίους, προσφέροντάς τους νομιμοποίηση των τετελεσμένων δύο τουρκικών εισβολών!