Οι σιαμαίες ηγεσίες και η τρύπα στο νερό…
Συνέρχεται για πολλοστή φορά το Εθνικό Συμβούλιο και μάλιστα δεκατέσσερα χρόνια μετά το «όχι» στο σχέδιο Ανάν, το οποίο, όμως, σχέδιο Ανάν φρόντισαν οι ηγεσίες μας να επικρέμαται διαχρονικά, ακόμη και σήμερα, ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από το κεφάλι της Κυπριακής Δημοκρατίας με άλλες μορφές και ονομασίες. Τι θα πουν σήμερα οι ηγέτες των κομμάτων της αντιπολίτευσης και ο Πρόεδρος; Πώς θα αντιμετωπίσουν τον Ερντογάν ή πώς θα βρουν λύση στο Κυπριακό; Ή πώς να απεγκλωβίσουν τον Ακιντζί από τα χέρια της Άγκυρας; Το «Μπαρμπαρός» πάντως και οι τουρκικές ασκήσεις δεν αντιμετωπίζονται. Πώς, άλλωστε, να αντιμετωπιστούν; Με νεροπίστολα; Και ας μη σπεύδουν οι ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ να θέτουν το ερώτημα, και τι θέλετε να κάνουμε, πόλεμο; Όχι βέβαια, μόνο ένας ανόητος θα ήθελε πόλεμο.
Όμως, θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη γιατί αυτή η πολιτεία είναι ανοχύρωτη και να εξηγήσουν πού δαπανώνται τα χρήματα του πολίτη για την άμυνα. Γιατί δεν υπάρχει αξιόπιστη αποτροπή και επαρκής υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, τα οποία δεν εκτείνονται μόνο επί τους εδάφους, αλλά στον αέρα και στη θάλασσα, όπου βρίσκεται ο εθνικός μας πλούτος. Εάν συνεχίζεται και ασκείται σήμερα η τουρκική απειλή με έντονο τρόπο, εάν το «Μπαρμπαρός» ξαναβγαίνει στις θάλασσές μας για έρευνες, ευθύνεται η εξευμενιστική πολιτική του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ, που είχαν την ψευδαίσθηση ότι ο Ερντογάν ήταν δημοκράτης και ότι ήθελε λύση, καθώς και ότι με τις υποχωρήσεις θα γινόταν πιο διαλλακτικός. Αυτοί συγκυβερνούσαν με τον Πρόεδρο και αυτοί τον πίεζαν να είναι πιο υποχωρητικός.
Ας μην τολμήσει το ΑΚΕΛ να βγάλει την ουρά του εκτός, λόγω επικείμενων εκλογών. Είναι συνδιαμορφωτής αυτής της πολιτικής αποτυχίας στο Κυπριακό και των εκβιασμών που ασκεί η τουρκική πλευρά. Εφόσον οι ηγεσίες των δυο μεγάλων κομμάτων είναι σιαμαίες στο εθνικό θέμα, να κατέλθουν με κοινό υποψήφιο, αφήνοντας κατά μέρος τις ιδεολογικές διαχωριστικές γραμμές. Άλλωστε, όταν ομογνωμούν στη Βουλή και στο Εθνικό Συμβούλιο, τι προβάλλουν ως επιχείρημα;
Πρώτα και πάνω απ' όλα η Κύπρος. Συνεπώς, μια τέτοια συνεργασία θα είναι και προοδευτική και ειλικρινής.
Όσο δε, για τον ενδιάμεσο χώρο, εάν θα διεκδικήσει τις εκλογές για να συνεχίσει την αποτυχημένη πολιτική της ομοσπονδιακής διχοτόμησης και της διάλυσης, απλώς θα ανοίξει μια τρύπα στο νερό. Και θα κινδυνέψει να πνιγεί. Και μαζί η Κύπρος. Άλλωστε, εάν σήμερα δεν καταγγελθεί ενώπιον του Εθνικού και δημόσια η αποτυχημένη πολιτική του εξευμενισμού και των συνομιλιών, που καρκινοβατούν, εάν δεν αναληφθεί πρωτοβουλία για άμεση καταγγελία της Τουρκίας στην ΕΕ ότι δεν θέλει λύση, και ότι είχε τορπιλίσει τη διαδικασία στη Γενεύη, θα καταστεί και ο ενδιάμεσος χώρος όμηρος της συμπολίτευσης.
Διότι, τι επιχειρούν σήμερα να πράξουν η Κυβέρνηση και οι ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ; Επειδή δεν είχαν σχέδιο Β και επειδή το σχέδιο Α και η ουτοπική τους πολιτική απέτυχε, επιδιώκουν να διατηρήσουν στον αναπνευστήρα μια χρεοκοπημένη διαδικασία για να πάνε σε εκλογές.
Και να φορτώσουν τα χρέη του Κυπριακού στον επόμενο Πρόεδρο, εάν δεν είναι δικός τους. Κάτι ανάλογο που συνέβη στην περίπτωση Χριστόφια-Αναστασιάδη, με το κούρεμα... Εδώ, όμως, θα είναι χειρότερα τα πράγματα. Διότι, δεν έχουμε να κάνουμε με τράπεζες, αλλά με την ίδια την πατρίδα.
πηγή : http://www.sigmalive.com/blog/charalambidesg/2017/04/2078/oi-siamaies-igesies-kai-i-trypa-sto-nero#.dpuf
Ο Γιάννος Χαραλαμπίδης έχει σπουδάσει νομικά και είναι διδάκτωρ των διεθνών σχέσεων και των ευρωπαϊκών σπουδών. Ως δημοσιογράφος διετέλεσε βοηθός αρχισυντάκτης της εφημερίδας "Η Σημερινή", πολιτικός συντάκτης και πολεμικός ανταποκριτής στη Γιουγκοσλαβία και στη Μέση Ανατολή. Από το 2004 εργάζεται ως πολιτικός σύμβουλος της Ευρωβουλευτού Ελένης Θεοχάρους και παρακολουθεί στενά και αναλύει το Κυπριακό, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τα ευρωπαϊκά ζητήματα.
