Δεν είναι ζήτημα δειλίας, κ. Πρόεδρε, αλλά κρίσης

Ο Τούρκος Πρωθυπουργός, Μπιναλί Γιλντιρίμ, ήταν πολύ παραστατικός. Όταν διασφαλιστεί η συμφωνία, είπε, στην οποία «δεν τίθεται θέμα συζήτησης των αποτελεσματικών εγγυήσεων και της ασφάλειας της Τουρκίας», τότε «η Τουρκία από πλευράς Κύπρου πρέπει να τύχει συμπεριφοράς σαν να έχει μπει στην ΕΕ».

Τι σημαίνει αυτό; Ότι η Τουρκία δεν θα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά για την Κύπρο, την ευρωπαϊκή, την ανεξάρτητη, θα είναι σαν να είναι μέλος. Και οι Τούρκοι, φυσικά, θα έχουν τα δικαιώματα που έχουν οι Ευρωπαίοι πολίτες στα κράτη-μέλη: Ελεύθερη διακίνηση προσώπων, αγαθών, υπηρεσιών και κεφαλαίων.

Κι αυτό είναι πάγια θέση της Τουρκίας, που έθεσε και στη διάσκεψη της Γενεύης, τη θέτουν και οι Τουρκοκύπριοι διαπραγματευτές. Επειδή το ζητούν δεν σημαίνει ότι θα γίνει αποδεκτό. Όμως, δείχνει τον πραγματικό στόχο της Άγκυρας, που δεν είναι ασφαλώς μια λύση υπέρ των Τουρκοκυπρίων. Άξιους έχω τους ηγέτες μας να το συμφωνήσουν κι αυτό. Εξάλλου, το 2010, κατά τις συνομιλίες Χριστόφια - Ταλάτ, η ελληνοκυπριακή πλευρά (δηλαδή, ο Χριστόφιας) συμφώνησε κατ' αρχάς στην απόλαυση των τεσσάρων ελευθεριών από Τούρκους υπηκόους και οι δυο ηγέτες μαζί με τον αλησμόνητο Ντάουνερ σχεδίαζαν να απευθυνθούν από κοινού στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να αρχίσει η απαραίτητη εργασία αναφορικά με τον τρόπο που θα διευθετηθεί αυτό από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Φυσικά, η ΕΕ δεν πρόκειται να δεχθεί κάτι τέτοιο. Εδώ δεν το δέχεται για τη Βρετανία μετά την έξοδό της! Η ουσία, όμως, είναι να αντιληφθούν οι Κύπριοι ηγέτες ότι με την Τουρκία ανάμεσά τους και με την οδό που ακολουθούν δεν έχουν καμιά πιθανότητα να κτίσουν βιώσιμο μέλλον για τους Κυπρίους. Αυτοί, που εδώ και χρόνια δίνουν πίστη σε όσα τους λένε ξένοι πρέσβεις, ξένοι υπουργοί, ξένοι εκπρόσωποι των Ηνωμένων Εθνών, είναι πλέον πολύ επικίνδυνοι. Διότι επιμένουν να κτίζουν πολιτική πάνω στις ψευδαισθήσεις, όταν τα γεγονότα βοούν, και παραβλέπουν το πιο ουσιαστικό μέρους του προβλήματος που είναι οι σχεδιασμοί της Άγκυρας. Και ασχολούνται με επικοινωνιακή πολιτική για το εσωτερικό μέτωπο, αντί να αρπάξουν όσα λένε και πράττουν οι Τούρκοι, ειδικά σε εποχή τόσο έντονων διαπραγματεύσεων, και να τα τρίψουν στη μούρη όσων Αμερικάνων και Ευρωπαίων τους κοροϊδεύουν τόσο καιρό. Πέρασε πάνω από χρόνος που ο Πρόεδρος κατάγγελλε δημοσίως (συνέντευξη στο Mega, 15/1/2015) ότι τον ξεγέλασαν οι Αμερικάνοι και άλλοι, που του έταζαν υποχωρήσεις από μέρους της Τουρκίας, κι έλεγε «με θεωρούσαν δεδομένο επειδή είχα στηρίξει το σχέδιο Ανάν». Τι συμβαίνει; Συνεχίζουν να τον ξεγελούν και θα μας το πει εκ των υστέρων σε κάποιο άλλο ξέσπασμα;

Η Ευρώπη και η Αμερική έχουν τους μηχανισμούς να επιβάλουν στην Τουρκία τις ευρωπαϊκές και διεθνείς αρχές που πρέπει να διέπουν ένα ευρωπαϊκό κράτος. Γιατί συζητούμε οτιδήποτε άλλο; Γιατί επιμένουμε να ακολουθούμε για λόγους δήθεν διαλλακτικότητας την οδό που επιβάλλει η Τουρκία και να πιστεύουμε ότι θα βρεθεί ένας τρόπος (θα πέσει από τον ουρανό;) να ξεφύγουμε από το πλαίσιο που ορίζουν οι σουλτάνοι (εγγυήσεις, στρατός, έποικοι, εκ περιτροπής, κράτος-μαριονέτα, συνομοσπονδιακές ρυθμίσεις, βέτο, τέσσερις ελευθερίες για Τούρκους υπηκόους, ξεδοντιασμένη κεντρική κυβέρνηση), αποδεχόμενοι εμπράκτως ότι το πρόβλημά μας είναι ο διαμοιρασμός της εξουσίας με τους Τ/κ;

«Η μη λύση είναι εξίσου καταστροφική αν δίδεται η ευκαιρία να απαντήσεις στα ερωτήματα που καλείσαι από την Ιστορία, να δώσεις μια βιώσιμη, λειτουργική, καθόλα συμβατή με το ευρωπαϊκό κεκτημένο λύση και από δειλία το αποφεύγεις», έλεγε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, προχτές, απαντώντας στον Αρχιεπίσκοπο. Αλλά πρώτα και κύρια ας απαντήσουμε αν με όσα συμφωνούνται ή συζητούνται, υπάρχει πιθανότητα να δώσεις πραγματικά μια βιώσιμη, λειτουργική και καθόλα συμβατή με το ευρωπαϊκό κεκτημένο λύση.

Ποιος δείλιασε μπροστά σε τέτοια λύση; Διότι, τελικά, το πρόβλημα δεν είναι καν το ζήτημα των εγγυήσεων, αλλά οι στόχοι της Τουρκίας, που δυστυχώς ασπάζονται και οι Τουρκοκύπριοι (και από πνευματική ανεπάρκεια παραβλέπουν αρκετοί Ελληνοκύπριοι), οι οποίοι στόχοι εξυπηρετούνται αν αποτρέψει μια βιώσιμη και λειτουργική λύση των Κυπρίων. Δεν είναι ζήτημα δειλίας, είναι ζήτημα κρίσης και αντίληψης.

Άριστος Μιχαηλίδης

πηγή: http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-a-michailidis/85/348929/den-einai-zitima-deilias-k-proedre-alla-krisis?