Ο Αννίβας προ των πυλών

Επαναλαμβάνω τη θρυλική στην ιστορία προειδοποίηση προς τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, όταν ο Καρχηδόνιος στρατηγός, ο Αννίβας, πλησίαζε στη Ρώμη: «Hannibal ante portas» (216 π.Χ.). Και δραματική η ηχώ μετέδιδε στην κοσμοκράτειρα πρωτεύουσα την κραυγή πως ο εχθρός βρίσκεται προ των πυλών. Παρόμοια και η κραυγή που προειδοποιεί ότι οι Τούρκοι βρίσκονται προ των πυλών και προπαρασκευάζονται, για να επιδράμουν εναντίον της Θράκης αυτή τη φορά. Και η προειδοποίηση δεν ακούγεται για πρώτη φορά.

Το κέρας του κινδύνου αντιβοά από δεκαετιών. Από τα πρωτοσέλιδα του «Φιλελευθέρου» ηχεί η σάλπιγγα του κινδύνου από το 1976 (Γιάννη Σπανού: «Έλληνες και Τούρκοι 10 αιώνες γειτονίας» με αναφορές στα πολεμικά και τα διπλωματικά γεγονότα χιλίων χρόνων). Στους εκκωφαντικούς αντιλάλους της Κυπριακής τραγωδίας του ’74, διατύπωνα τους φόβους ότι ο εχθρός δεν πρόκειται να σταματήσει τις επιδρομές του με την κατοχή των εδαφών της Κύπρου, αλλά θα επιχειρήσει επεκτατικές πολεμικές εισβολές στη Θράκη και στο Αιγαίο.

Ηχηρή η απειλή αποτέλεσε θέμα αρθρογραφίας και στη «Βραδυνή» Αθηνών του μ. Αθανασιάδη και στη «Μακεδονία» Θεσσαλονίκης της Αικ. Βελλίδου, αλλά και όλα τα χρόνια έκτοτε σε ομιλίες στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τα Ιωάννινα, τη Δράμα, την Ξάνθη, τα Γιαννιτσά, την Πάτρα, το Λονδίνο και ανά την Κύπρο. Και ο αχός απλώνει το μήνυμα στις μέρες μας.

Και μάλιστα η πρόβλεψη είναι εναργέστερη από άλλες φορές, ενισχυμένη από την αλληλουχία των αιμοχαρών αλαλαγμών του Τούρκου προέδρου που κατονομάζει τα νησιά του Αιγαίου και τη Θράκη σαν διεκδικούμενα εδάφη, ως αντιστάθμισμα των επικείμενων απωλειών στην Ανατολία από τους Κούρδους με την επίνευση των Αμερικανών. Μάλιστα, όπως υπογράμμισα ήδη, η επιθετική προπαρασκευή γίνεται σε συνεργασία με την Αλβανία και τα Σκόπια. Τα πράγματα εγγίζουν τα όρια εφεύρεσης των αφορμών. Αναμένονται ή δημιουργούνται οι «ευκαιρίες». Το είπε κατάμουτρα στην ελληνική κυβέρνηση ο απεσταλμένος του Ερντογάν στην Αθήνα Ομέρ Τσελίκ! Η Τουρκία θα… συνεργαστεί με την Ελλάδα, για να αντιμετωπίσει επί ελληνικού εδάφους, στη Θράκη, τη διαμάχη των εκεί τουρκογενών με τις ομάδες του Γκιουλέν!... Θα εφαρμόσει, δηλαδή, το πρότυπο Κύπρου του ’74 και της Μοσούλης στις μέρες μας. Η κακοποιός χώρα επενέβη στην Κύπρο δήθεν «χάριν» των Τουρκοκυπρίων και έμεινε εδώ 42 χρόνια. Τώρα επεμβαίνει στη Μοσούλη για τους Ιρακινούς και εναντίον των Τζιχαντιστών, για να παραμείνει εκεί για τα πετρέλαια που πάντα ορεγόταν. Αν η ίδια βουλιμία δεν επέβαλλε τις διαδοχικές επικυριαρχίες των Άγγλων και των Γάλλων στις πετρελαιοφόρες περιοχές, οι Τούρκοι θα επιχειρούσαν επέλαση προ πολλού, όπως στην Αλεξανδρέττα και στην Κύπρο. Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της τουρκικής πολεμικής και διπλωματικής τακτικής είναι η υπομονή και η στρατιωτική προπαρασκευή, παράλληλα με τη δημιουργία των αφορμών και των ευκαιριών. Οι Τούρκοι κτυπούν, όταν ο αντίπαλος είναι πολεμικά και πολιτικά ανίσχυρος, και εν προκειμένω, όταν οι Έλληνες αναλώνονται σε εσωτερικές διαμάχες, οι εξουσιαστικές έριδες τους εξουθενώνουν και οι αμφισβητήσεις αναζωπυρώνουν τα μίση και τα πάθη. Όταν οι εκάστοτε δελφίνοι, χωρίς περίσκεψη, βιάζονται να σαλτάρουν στην εξουσία. (Βλπ. Τσίπρας και τώρα Μητσοτάκης). Για τους Τούρκους όλα είναι βολικά. Οι Έλληνες παρουσιάζονται στρατιωτικά και οικονομικά διαλυμένοι και ανίσχυροι. Οι εσωτερικές αναταραχές καταπνίγουν τις εθνικές ανάγκες στον σάλαγο της εξουσιομανίας. Οι μεν εναγκαλίζονται την εξουσία που κινδυνεύει από ασφυξία, οι δε πετροβολούν. Οι Τούρκοι θα πατήσουν τη Θράκη κι οι Αλβανοί τη Θεσπρωτία κι οι Ρωμιοί ακόμα θα διαπληκτίζονται και θ’ αλληλοτρώγονται.

Κι όμως το ξέρουν:

Το Ειδικό Γραφείο της Άγκυρας έχει έτοιμα τα σχέδια προβοκάτσιας. Το πρότυπο της Κύπρου αντιγράφεται. Το απεκάλυψαν ο Εμίν Ντιρβάνα στη Μιλλιέτ στις 15.5.’64, ο Ντενκτάς με τις βόμβες στα τζαμιά Ομεριέ και Μπαϋρακτάρ στις 25.3.’64, με τη βόμβα στο Γραφείο Τύπου στις 7.6.’58, με την κροτίδα στη Θεσσαλονίκη στις 6.9.’55, με τις δολοφονίες Αχμέτ Γκιουρκάν και Αϊχάν Χικμέτ την 23η.4. ’62, Καβάζογλου-Μισιαούλη 11.4.’62, Κουτλού Ανταλί 6.7.’96, με το πλοιάριο «Ντενίς» 18.10.’59, με τη σφαγή «των παιδιών του μπάνιου» Χριστούγεννα 1963. Αποδεικτικά και τα απόρρητα τηλεγραφήματα από Αθήνα και Άγκυρα Μπάρροους, Άλλεν και Φουτ από Λευκωσία Φεβρουάριο-Μάρτιο 1959. Σχετικές και οι αποκαλύψεις του στρατηγού ε.α. Σαμπρί Γερμιμπέσογλου Γ.Γ. του Γραφείου Ειδικού Πολέμου. Και για όσους ζητούν λεπτομέρειες οι μαρτυρίες των Τ/κ Αζί, Νουρεττίν, Σεφέρογλου, Ταχσίν. Και ιδού που και πάλιν εγείρεται το ερώτημα: Εφ’ όσον τα γεγονότα μουγκρίζουν. Εφ’ όσον «ο Αννίβας βρίσκεται προ των πυλών». Εφ’ όσον η παρανοϊκή πολιτική του Ερντογάν ουρλιάζει την απειλή, μήπως, έστω και καθυστερημένα, οι Έλληνες οφείλουν να επιδοθούν στις προπαρασκευές, πριν να καταληφθούν από τον τρόμο των «μωρών παρθένων» και βρεθούν άλλη μια φορά στην κόλαση του πολέμου των Τούρκων;

πηγή : http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/390629/o-annivas-pro-ton-pylon#sthash.54IKEZMe.dpuf