Η συλλογική ανάδειξη σφαλμάτων στην υπό εκκόλαψη λύση

Τα πέντε κόμματα του ενδιάμεσου χώρου προχώρησαν δημόσια και ενώπιον ακροατηρίου, σε μια ακόμη επιβεβαίωση ότι υπάρχει η άλλη άποψη, που τεκμηριωμένα διαφωνεί με την πορεία που ακολουθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στις συνομιλίες και στον ορισμό διάσκεψης για τις 12/1/2017 στη Γενεύη.

Πέντε θεματικές αναλύσεις που τεκμηριωμένα κατέδειξαν σαφώς

(α) τη μεθοδευμένη από τη δεκαετία του 1950 συγκεκριμένη πρόθεση και επιθυμία της Τουρκίας σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας,

(β) τη σύγκρουση σε πολλά σημεία των ήδη συμφωνηθέντων κεφάλαια με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, (γ) την προφανή αδυναμία συγκρότησης κράτους δικαίου, κατάσταση που επιβάλλει την ανάγκη να μην κληθεί ο λαός σε δημοψήφισμα με βάση μια νέα νεφελώδη και με ασάφεια συμφωνία λύσης,

(δ) ότι δεν τυγχάνουν σεβασμού και πλήρους αναγνώρισης το δικαίωμα επιστροφής και το περιουσιακό και

(ε) η μετά τη λύση ψευδαίσθηση περί τη δήθεν οικονομική ευμάρεια.

Μια εκδήλωση με ομιλίες των αρχηγών των πέντε κοινοβουλευτικών κομμάτων της αντιπολίτευσης, ως μια σαφής ανταπόκριση στην αγωνία και ανησυχίες των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία κατατόπισε και προβλημάτισε εξειδικευμένα και επί των λεπτομερειών. Αναφορές οι οποίες, ως ήταν φυσικό, οδήγησαν και σε μια ανταλλαγή απόψεων και ιδεών για το πώς θα καταφέρει, για μια ακόμη φορά, ο κυρίαρχος λαός να διασώσει την αξιοπρέπεια του, χωρίς να ξεχνά τις τόσες αιμάτινες και άλλες διαχρονικές θυσίες και αγώνες του, που απέβλεψαν στην ανάδειξη και επικράτηση του δικαίου στο μικρό, αλλά υπερήφανο για την ιστορία του, αυτό τόπο.

Η από μακρού επιθυμία και απαίτηση του λαού, που έδωσε την υπέροχη εκείνη εντολή στο δημοψήφισμα του 2004 για απόρριψη σχεδίων που ουσιαστικά θα οδηγήσουν σε λύση υποταγής στη βουλιμία της Τουρκίας, έλαβε σάρκα και οστά, με συγκεκριμένη μορφή κοινής πρόσθετης δράσης. Ο παραμερισμός των ψευδαισθήσεων, έξω και πέραν της διάθεσης για μια εσωτερική αντιπαλότητα, αποκαλύφθηκε με μια κοινή φωνή και σκέψη προς γνώση του ίδιου του λαού. Θέσεις που δεν παραγνωρίζουν κινδύνους και δυσκολίες, αλλά περιείχαν αναλύσεις που προειδοποιούν για τις συνέπειες μιας κακής λύσης και όλων των άλλων κινδύνων που δυνατόν να προκύψουν με μια μορφή λύσης που προδιαγράφεται ως μη βιώσιμη και μη λειτουργική. Μια λύση που δεν ταιριάζει σε ένα κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εάν αυτές οι προδιαγραφές συγκλήσεων μαζί με τις πρόσθετες απαιτήσεις του κ. Ερτογάν θα αποτελέσουν το υπόβαθρο της λύσης, τούτο θα οδηγήσει σε κατάρρευση του νέου κρατικού μορφώματος προς πλήρη επικυριαρχία της Τουρκίας. Η δυνατότητα να προκύπτουν αδιέξοδα θα είναι πολλαπλάσια από την αφορμή της Τουρκανταρσίας του 1963-64. Άρα αβάσιμη η προβολή ισχυρισμών για λύση που θα επιφέρει δήθεν βελτίωση του Συντάγματος του 1960 και του σχεδίου λύσης Ανάν, ενώ οι απειλές για καταστροφή εάν δεν αποδεχθούμε τις υποδείξεις των ξένων που αποβλέπουν στο κλείσιμο του προβλήματος κατά τρόπο που θα ικανοποιεί πλήρως τις απαιτήσεις της Τουρκίας (ενδεχομένως και για Αιγαίο και Θράκη) αναδείχθηκαν με σαφείς αναλύσεις ότι, προβάλλονται και υπάρχουν στα πλαίσια της προσπάθειας να εξαφανιστεί το κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας κατά τις επιθυμίες της Τουρκίας.

Είναι προφανές ότι η «κατάρα» της αδυναμίας να συνταχθούν ως κοινή προσπάθεια και να συνδράμουν σε μια διεκδίκηση δικαίωσης κατά το δίκαιο από κοινού, οι πέντε πολιτικές δυνάμεις, κινήσεις και ανέντακτοι, επιτέλους έπαυσε να ισχύει. Ουσιαστικά ο ενδιάμεσος χώρος ανέλαβε συγκροτημένα, υπεύθυνα και οργανωμένα τη σκυτάλη της εντολής του δημοψηφίσματος για μη αποδοχή λύσης που θα περιέχει όρους που θα οδηγούν, όπως και το τότε Σχέδιο Ανάν, σε καταστροφή και αποδόμηση του αναγνωρισμένου κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θα πρέπει οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση να σταθούν στο πλευρό της Κυπριακής Δημοκρατίας, όχι μόνο για να καταργηθούν οι αναχρονιστικές εγγυήσεις και για να αρθεί η στρατιωτική παράνομη κατοχή ευρωπαϊκού εδάφους, αλλά κύρια να υπάρξει λύση τέτοια, με βάση την οποία να μπορεί το κράτος μέλος της ΕΕ να συνεχίσει να απολαμβάνει όλα τα δικαιώματα του κεκτημένου. Είναι καθήκον της ΕΕ και δικαίωμα δικό μας. Ουδείς θα μας προσφέρει ό,τι εμείς δεν θα διεκδικήσουμε ως δικαιώματά μας.

*Δικηγόρος.

Ανδρέας Σ. Αγγελίδης

πηγή: http://www.philenews.com/el-gr/f-me-apopsi-eponymes-gnomes/385/345667/i-syllogiki-anadeixi-sfalmaton-stin-ypo-ekkolapsi-lysi