Κυπριακό: «η οικονομία της λύσης»
Ομιλία Νικόλα Παπαδόπουλου
στη Ημερίδα Στελεχών για το Κυπριακό.
20/12/2016, Δημοσιογραφική Εστία
Θα ήθελα καταρχήν να χαιρετίσω την πρωτοβουλία για την διοργάνωση της σημερινής ημερίδας για το Κυπριακό των πέντε κομμάτων του ενδιάμεσου χώρου. Η σημερινή εκδήλωση είναι αξιοσημείωτη, γιατί αυτό που γίνεται σήμερα είναι ένα σπάνιο φαινόμενο στη πολιτική. Πέντε κόμματα της αντιπολίτευσης, παραμερίζουν τις διαφωνίες τους και βαδίζουν παράλληλα με ένα κοινό στόχο.
Ο στόχος όλων μας είναι η διατήρηση και συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η σωστή λύση του Κυπριακού. Η σημερινή εκδήλωση δεν είναι μια αντιπολιτευτική συνεύρεση. Δεν είναι μια ευκαιριακή σύμπραξη αλλά στηρίζεται σε καθαρές διαχρονικές θέσεις και αξίες. Θεωρώ πως όλα τα Κόμματα που εκπροσωπούνται εδώ σήμερα έχουν αποδείξει ξανά και ξανά πως για εμάς, πάνω από το κόμμα, είναι πάντα η πατρίδα.
Ακούμε τώρα τελευταία από κάποιες πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες έχουν καταντήσει καθημερινοί συνήγοροι του Νίκου Αναστασιάδη, να καλούν εμάς να μην υπονομεύουμε και να στηρίξουμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Θέλω λοιπόν και εγώ με τη σειρά μου να τους καλέσω αυτούς σε ενότητα.
Σε ενότητα με τον λαό. Ν΄αφήσουν το αφήγημα το οποίο αναμασούν από το 2004 ότι η Τουρκία θέλει λύση αλλά οι ε/κ είναι το πρόβλημα. Τους φταίμε εμείς, τους φταίει ο Κοτζίας, τους φταίει ο Συρίγος, αλλά ο Ερτογάν, που επιμένει στις εγγυήσεις και στον στρατό, θέλει λύση!
Απευθύνουμε έκκληση προς τις ηγεσίες των δυο μεγαλυτέρων κομμάτων, του Δημοκρατικού Συναγερμού και του ΑΚΕΛ, να βάλουν τέλος στην υπονόμευση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Τους καλούμε να σταματήσουν την προσπάθεια κατάργησης του μοναδικού διεθνώς αναγνωρισμένου κράτους πάνω σε αυτό το νησί.
Τους καλούμε να σταματήσουν την προσπάθεια διάλυσης του Κράτους Μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που μας προστατεύει από το 1960 μέχρι σήμερα.
Τους καλούμε να μην οδηγήσουν τον λαό μας στη διχόνοια και στη σύγκρουση σε μια προσπάθεια δικαίωσης τους για το 2004.
Γιατί γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ότι μόνο δυο τρόποι υπάρχουν για να περάσουν αυτό το έκτρωμα που θα φέρουν:
(α) δια της εξαπατήσεως και (β) δια του εκφοβισμού.
Εκφοβισμός
Τον εκφοβισμό τον ακούμε ήδη από σήμερα. Ακόμη δεν έφεραν το σχέδιο και ξεκίνησαν τους εκβιασμούς.Ο Νίκος Αναστασιάδης επιδίδεται σχεδόν καθημερινά σε μια ακατάσχετη κινδυνολογία για να μας πείσει ν’αποδεχθούμε τους τούρκικους όρους, όπως προφανώς ο ίδιος ήδη τους αποδέχεται.
Όπως και το 2004 που μας προειδοποιούσε για «ευρωδιχοτόμηση» και για «μικρασιατικές καταστροφές» αν δεν πούμε «ΝΑΙ», τώρα ανακάλυψε την προσάρτηση και την πολιτογράφηση εποίκων για να μας τα επισείει σαν απειλές.
Ο άνθρωπος ο οποίος έχει νομιμοποιήσει όλους τους έποικους με τις υποχωρήσεις του και που έχει αποδεχθεί να μείνουν όλοι μετά τη λύση, μας απειλεί για τη περαιτέρω «πολιτογράφηση» εποίκων!
Ο άνθρωπος ο οποίος είναι έτοιμος να διαλύσει την Κυπριακή Δημοκρατίας και να την αντικαταστήσει με ένα τούρκικο προτεκτοράτο το οποίο δεν θα μπορεί να πάρει καμία απόφαση χωρίς την έγκριση του Ερτογάν, μας απειλεί με την «προσάρτηση» των κατεχομένων!
Ο άνθρωπος που μας καλεί να εμπιστευτούμε τον Ερτογάν σε βάθος χρόνου για να αποσύρει τα στρατεύματα του και να μας επιστρέψει εδάφη, μας απειλεί ότι η Τουρκία θα καταστρέψει την κυπριακή οικονομία αν δεν δεχτούμε όλους τους όρους της...
Πάντως πρέπει να είναι η πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία των διαπραγματεύσεων, που η μια πλευρά διαμηνύει στην άλλη ποιες απειλές ή μπλόφες είναι αποτελεσματικές!
Δέστε ψυχολογία. Ο Ερτογάν θα κατέβει στη Γενεύη με επιθετικές και μαξιμαλιστικές θέσεις από τη μία και από την άλλη, οι δικοί μας διαπραγματευτές πάνε με ηττοπάθεια, ενδοτισμό και φόβο. Πάνε στη Γενεύη και μας απειλούν εμάς με «μικρασιατικές καταστροφές» και με «προσάρτηση» αν δεν αποδεχθούμε τους τούρκικους όρους. Μας καλούν δε να κόψουμε τις «μαγκιές»…
Γιατί βλέπετε, είναι «μαγκιά» να ζητάς κατάργηση των εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων της Τουρκίας.
Είναι «μαγκιά» να ζητάς αποχώρηση όλων των τούρκικων στρατευμάτων.
Ήταν «μαγκιά» το ότι απορρίψαμε το Σχέδιο Ανάν και βάλαμε τη χώρα στην Ευρώπη.
Ελπίζω να το καταλάβατε.
Δεν πάμε για διαπραγμάτευση στη Γενεύη. Πάμε για συνθηκολόγηση.
Εξαπάτηση
Η εξαπάτηση από την άλλη είναι πιο ύπουλη και πιο αισχρή.
Μέρος αυτής της εξαπάτησης είναι:
Η συσκότιση που επιβάλλουν στις διαπραγματεύσεις γιατί φοβούνται να πουν στο λαό τι έχουν αποδεχθεί.
Καθημερινά επινοούν και κατασκευάζουν νέες «γνωματεύσεις» για να μας πείσουν να εγκαταλείψουμε διαχρονικές θέσεις αρχών – ακόμη και δικές τους συνεδριακές αποφάσεις.
Διαβεβαιώνουν ξένους πρέσβεις πίσω από κλειστές πόρτες ότι θέλουν να επαναφέρουν το σχέδιο Ανάν, απλά δεν μπορούν να το αποκαλούν με αυτό το όνομα.
Επιδιώκουν να ελέγχουν όλα τα ΜΜΕ για να μπορούν καθημερινά να περνούν την προπαγάνδα τους για να πείσουν τους «παράλογους» ε/κ…
Οικονομία της λύσης
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο της εξαπάτησης ακούμε και για τα αόριστα «οικονομικά οφέλη της λύσης».
Ας εξετάσουμε λοιπόν αυτή την περίφημη «Οικονομία της λύσης».
Προσωπικά έχω ακούσει τον κ. Άιντε να μας λέει ότι θα έχουμε «…τόσα πολλά χρήματα με τη λύση που το πρόβλημα μας είναι ότι δεν θα ξέρουμε τι να τα κάνουμε»!
Αφήνω κατά μέρος το ότι η τούρκικη πλευρά αρνείται μέχρι σήμερα να δώσει στοιχεία στο ΔΝΤ για να κάνει τις μελέτες που εμείς έχουμε ζητήσει, τόσο για τις τράπεζες στα κατεχόμενα, όσο και για την οικονομία και τα χρέη τους.
Ακούμε όμως, αυτούς που μας χρεοκόπησαν από τη μία και αυτούς που μας κούρεψαν από την άλλη, να μας διαβεβαιώνουν ότι με τη λύση θα «…θα τρώμε με χρυσά κουτάλια»…
Ποιες είναι λοιπόν αυτές οι περίφημες «συγκλίσεις» στην οικονομία;
Εμείς, οι ε/κ, θα ξεκινήσουμε με ένα χρέος €17 δις, το οποίο έχουμε συσσωρεύσει μερικώς και λόγω της συνεχιζόμενης κατοχής της Τουρκίας.
Εμείς αυτό το χρέος θα πρέπει να το αποπληρώσουμε μόνοι μας.
Οι τ/κ αντίθετα θα ξεκινούν την επομένη της λύσης με μηδενικό χρέος επειδή θα τους το χαρίσει η Τουρκία.
θα μπορούν μεταξύ άλλων να δανείζονται με χαμηλότερα επιτόκια από εμάς και επιπλέον θα έχουν και τις διακρατικές συμφωνίες εμπορίου και χρηματοδότησης με την Τουρκία, μέσω των οποίων η Τουρκία πιθανώς να προσφέρει οικονομική ενίσχυση.
Στη συνέχεια, οι ε/κ πρόσφυγες και ιδιοκτήτες θα πρέπει να δωρίσουν πάνω από 1.000.000 περιουσίες και ακίνητα στους τ/κ – το 29% των ακίνητων περιουσιών στη Κύπρο.
Αυτές οι περιουσίες θα αυξηθούν σε αξία μετά τη λύση, επειδή θα μπορούν πλέον να διατεθούν ελεύθερα, ενώ οι περιουσίες μας στις ελεύθερες περιοχές θα μειωθούν σε αξία, λόγω της αυξημένης προσφοράς.
Παράλληλα, εμείς θα πρέπει να βρούμε μερικά δισεκατομμύρια σε αποζημιώσεις για να πληρώσουμε τους ε/κ ιδιοκτήτες και πρόσφυγες
Σημειώστε πως οι ιδιοκτήτες και οι πρόσφυγες που θα χάσουν αυτές τις περιουσίες θα μπορούν να μας διώξουν όλους εμάς στο ΕΔΑΔ και όχι την Τουρκία. Η Τουρκία θα απαλλαγεί από αυτή την υποχρέωση με τη λύση. η δική της ευθύνη για την εισβολή και κατοχή θα μεταφερθεί πάνω μας.
Και μετά από όλα αυτά,
μετά το χρέος,
μετά το χάρισμα των περιουσιών,
μετά τις αποζημιώσεις που δεν ξέρουμε που θα τις βρούμε,
θα πρέπει επιπρόσθετα να δίνουμε €200 εκ. το χρόνο στους τ/κ (τον σημερινό μισό προϋπολογισμό του Υπ. παιδείας) για να καλύπτουμε το έλλειμμα των τ/κ, για να βοηθήσουμε την «ανάπτυξη» τους…!
Και την ίδια στιγμή που θα κληθούμε να χρηματοδοτήσουμε τρεις Κυβερνήσεις και τέσσερεις βουλές…
Δεν ξέρω αν θα έχουμε μια «έκρηξη της οικονομίας» αλλά σίγουρα θα έχουμε την έκρηξη των ε/κ με αυτά τα δεδομένα!
Σημειώστε δε πως η Κύπρος ήδη είναι 84η από 138 χώρες στον παγκόσμιο δείκτη ανταγωνιστικότητας. Βρισκόμαστε πιο χαμηλά από την Μποτσουάνα και την Σρι Λάνκα…
Ήταν δύσκολο, αλλά κατάφεραν και πέτυχαν τη μόνη συμφωνία στο κόσμο, που είναι χειρότερη από το κούρεμα…
Και όλα αυτά ενώ οι Κύπριοι εργάτες θα ανταγωνίζονται τα εκατομμύρια των τούρκων εργατών που θα μπορούν ελεύθερα, σαν να είναι πολίτες της ευρωπαϊκής ένωσης, να έρχονται στη Κύπρο και να ψάχνουν δουλειά…
Και ενώ οι ε/κ εργολάβοι θα ανταγωνίζονται τους τούρκους εργολάβους - μερικές από τις πιο μεγάλες εταιρείες στον κόσμο…
Και ενώ οι ε/κ επιχειρήσεις, τα ε/κ ξενοδοχεία, οι ε/κ βιομηχανίες, θα ανταγωνίζονται τις τούρκικες επιχειρήσεις και τις τ/κ επιχειρήσεις οι οποίες θα επωφελούνται από ειδικές διακρατικές συμφωνίες κρατικής στήριξης από την Τουρκία στο εμπόριο, στον τουρισμό και στη χρηματοδότηση τους, μέσω της τ/κ πολιτείας.
Τα δικά μας οικονομικά προβλήματα όλοι τα γνωρίζουμε. Αν δεν είμαστε προσεκτικοί στα δικά μας προβλήματα θα έρθουν να προστεθούν και τα οικονομικά προβλήματα του ψευδοκράτους.
Σε ότι αφορά την οικονομία μετά τη λύση, το βασικό ερώτημα που θα θέλαμε να απαντηθεί από τώρα είναι το ακόλουθο: είναι βιώσιμη οικονομικά η τ/κ πολιτεία από μόνη της;
Δυστυχώς η απάντηση είναι όχι. Κυρίως επειδή είναι μια οικονομία που σήμερα βασίζεται στη χρηματοδότηση της Τουρκίας.
Ενώ το ψευδοκράτος έχει το 1/6 του ΑΕΠ μας και το ένα τρίτο του πληθυσμού μας (με τους ξένους και τους έποικους μέσα στον υπολογισμό)
Κι όμως έχει,
το ίδιο δημόσιο χρέος με εμάς (€17 δις) καθώς στην ουσία χρηματοδοτείται από την Τουρκία
αλλά το ½ κατά κεφαλή ΑΕΠ από εμάς
είναι εύλογο λοιπόν το ερώτημα: θα κληθούμε να τους συντηρούμε; Με €200 εκ. το χρόνο όπως έχει ήδη συμφωνηθεί;
Θέλω να τονίσω το εξής, μακάρι να βρούμε λύση και σίγουρα θεωρώ πως με μια καλή λύση θα έχουμε αναμφίβολα σημαντικά οικονομικά οφέλη.
Δεν είναι όμως δυστυχώς για μια τέτοια λύση που συζητάμε σήμερα.
Είναι ξεκάθαρο πως αυτό που επιδιώκουν είναι να εφαρμόσουν στη Κύπρο ένα πείραμα τύπου «Βοσνίας» και στην οικονομία.
Μην θεωρείτε δεδομένο πως με μια λύση θα έρθει αυτόματα η οικονομική ανάπτυξη. Με μια σωστή λύση σίγουρα μπορεί να έρθει. Με μία κακή λύση είναι αδύνατον. Με μια δυσλειτουργική λύση θα έχουμε ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα.
Αξίζει να σημειωθεί πως στο Βοσνιακό κράτος δόθηκαν συνολικά πάνω από $14 δις, αναλογικά περισσότερα κατ'αναλογία πληθυσμού απ' όσα δόθηκαν στη Γερμανία με το σχέδιο Μάρσαλ, αλλά η πολυπόθητη “οικονομική έκρηξη” δεν έλαβε χώρα ακόμη και σχεδόν 20 έτη μετά τη συμφωνία ειρήνευσης.
Διακυβέρνηση/Παράλυση/Δυσλειτουργία
Δυστυχώς η δυσλειτουργία του κράτους μπορεί να καταδικάσει την οικονομία.
Ποιος επενδυτής θα επενδύσει σε ένα κράτος που δεν θα μπορεί να πάρει αποφάσεις;
Σε ένα ετοιμόρροπο πολιτειακό μόρφωμα στο οποίο θα παραβιάζονται οι αρχές της Δημοκρατίας:
Με την αριθμητική ισότητα
Με τα ΒΕΤΟ
Με τη σταθμισμένη ψήφο
Με ειδικές πλειοψηφίες στη Βουλή
Σημειώνουμε την επιμονή της τούρκικης πλευράς για «έλεγχο σε όλες τις αποφάσεις».
«Έλεγχος» για τους τ/κ σημαίνει ότι για την κάθε απόφαση του κράτους θα πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον μια θετική ψήφος τ/κ. Αυτή η απαίτηση επεκτείνεται πέραν από την εκτελεστική εξουσία και στους ανεξάρτητους θεσμούς και στη Βουλή. Θέλουν με άλλα λόγια ΒΕΤΟ στα πάντα.
Αυτή η διευθέτηση θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στη κατάρρευση του κράτους σε πάρα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Υπενθυμίζεται πως στο Σύνταγμα του 1960 υπήρχαν μόνο 3 Νομοθεσίες που απαιτούσαν την «ειδική πλειοψηφία» των τ/κ:
Τα εκλογικά θέματα
Οι Δήμοι
Οι φορολογίες
Σημειώστε πως αυτές οι ειδικές πλειοψηφίες είναι διαφορετικές από τα ΒΕΤΟ που είχε ο τ/κ αντιπρόεδρος σε τρία κεφάλαια: (α) Άμυνα, (β) Ασφάλεια και (γ) οικονομία.
Παρά του ότι οι τ/κ είχαν ΒΕΤΟ μόνο σε τρεις νομοθεσίες, το κράτος παρέλυσε μέσα σε τρία χρόνια το 1963 λόγω των ειδικών πλειοψηφιών των τ/κ με πρόφαση μια ασήμαντη σχετικά νομοθεσία που αφορούσε τις δημοτικές εκλογές.
ΤΩΡΑ οι τ/κ είτε θέλουν αριθμητική ισότητα είτε ΒΕΤΟ στα πάντα. Στο Υπουργικό, στη Βουλή και στους ανεξάρτητους θεσμούς. Στη Βουλή 6 τ/κ/τούρκοι/έποικοι βουλευτές θα μπορούν να παραλύσουν κάθε νομοθεσία αν πιστεύουν ότι θίγονται τα συμφέροντα της τ/κ πολιτείας.
Η διαδικασία του «κλήρου» δεν θα επιλύσει το πρόβλημα, θα το επιδεινώσει γιατί η απειλή θα είναι πάντα εκεί και θα υπάρχει ως ισχυρό κίνητρο για την τούρκικη πλευρά να οδηγεί τα πράγματα σε αδιέξοδο αφού θα μπορεί να βρεθεί και με πλειοψηφία. Αυτή η γελοία διαδικασία (που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στο κόσμο) θα μας μετατρέψει σε μια «δημοκρατία καζίνο». Η διακυβέρνηση του τόπου θα μετατραπεί σε ένα τεράστιο «παζάρι» και οι ε/κ θα μετατραπούν σε υποκείμενα εκβιασμού αφού οι τ/κ θα απαιτούν ανταλλάγματα για κάθε θετική ψήφο τους.
«Δώστε μας για να ψηφίσουμε» θα μας λένε ξανά και ξανά…
Αυτό θα οδηγήσει σε τριβές, σε ένα αυξανόμενο αίσθημα αδικίας των ε/κ και ίσως και σε δικοινοτικές ταραχές. Το κράτος θα καταρρεύσει σε λίγους μήνες, όχι σε τρία χρόνια όπως το 1960.
Και από την παράλυση στη διάλυση είναι μικρή η απόσταση.
Με άλλα λόγια, αυτό που προτείνεται είναι η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η αντικατάσταση της με ένα δυσλειτουργικό διάδοχο προτεκτοράτο της Τουρκίας το οποίο δεν θα μπορεί να πάρει καμία απόφαση χωρίς την έγκριση της Άγκυρας. Ως αποτέλεσμα, αυτό το ετοιμόρροπο κατασκεύασμα θα καταρρεύσει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και ο λαός μας από πολίτες ενός διεθνώς αναγνωρισμένου κράτους θα μετατραπούν σε κοινότητα, σε αναζήτηση κηδεμόνα. Θα μετατραπούμε σε παλαιστίνιους, σε ένα λαό χωρίς κράτος και σε αναζήτηση διεθνούς στήριξης, την ίδια ώρα που θα αντιμετωπίσουμε τις απειλές της Τουρκίας.
Αυτές δεν είναι ιδανικές συνθήκες για οικονομική ανάπτυξη.
Επομένως είναι τρία τα σενάρια που πρέπει να εξετάσουμε και που πρέπει να μας απασχολήσουν:
Μη-λύση και συνέχιση της υφιστάμενης κατάστασης
Λύση λειτουργική και βιώσιμη
Κατάρρευση του κράτους μετά λύση μη-λειτουργική και βιώσιμη και απώλεια της διεθνούς μας αναγνώρισης
Το κόστος του 1 το γνωρίζουμε. Είναι αυτό που ζούμε σήμερα.
Το 2 μακάρι να το πετύχουμε και τα οφέλη είναι αυτονόητα.
Το 3 είναι το άγνωστο και δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στην όποια απόφαση χωρίς να σταθμίσουμε και αυτό το ρίσκο.
ΑΟΖ
Και μια και μιλάμε για την οικονομία, οφείλουμε να τονίσουμε πως δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει με την ΑΟΖ μας. Μέσα στο εδαφικό περιλαμβάνονται οι ακτογραμμές, αλλά όχι η θάλασσα.
Σήμερα, η Τουρκία αμφισβητεί και διεκδικεί κοντά στο 45% της ΑΟΖ μας - για την ίδια και όχι για τους τ/κ. Μέσα σε αυτή τη διεκδίκηση βρίσκεται π.χ. και το τεμάχιο 6 για το οποίο οι εταιρείες Noble και ENI έχουν υποβάλει προσφορές για έρευνες.
Δεν γνωρίζουμε αν μετά την λύση θα χάσουμε σχεδόν τη μισή ΑΟΖ μας.
Ο Νίκος Αναστασιάδης θεωρεί πως αυτό είναι «τεχνικό θέμα» και θα πρέπει να συζητηθεί με την Τουρκία μετά τη λύση. Μετά που η Τουρκία θα έχει πάρει όλα όσα θέλει στα υπόλοιπα κεφάλαια. Και μετά που οι τ/κ θα έχουν ΒΕΤΟ σε όλες τις αποφάσεις μας. Καταλάβατε τι έχει να γίνει.
Θα έχουμε μια συμφωνία «στο πόδι» και για το φυσικό αέριο…
Σημειώστε δε πως ο Ακιντζί δήλωσε χθες πως εκείνοι θέλουν τις εγγυήσεις για να βεβαιωθούν ότι το φυσικό αέριο θα διοχετευτεί μέσω Τουρκίας. Ετοιμάζονται από τώρα για να μας απειλήσουν και να μας εκβιάσουν.
Οι αποζημιώσεις των προσφύγων/ιδιοκτητών
Άλλο βασικό ερώτημα. Τι θα γίνει με τις αποζημιώσεις των προσφύγων;
Ας βάλουμε τα πράγματα σε ένα συγκριτικό πλαίσιο:
Αν αύριο μας επιστραφούν τα εδάφη του Σχεδίου Ανάν (αμφίβολο όπως πάνε οι διαπραγματεύσεις), δηλαδή αν οι τ/κ διατηρήσουν υπό τ/κ διοίκηση το 28,5% του εδάφους της Κύπρου, αυτό θα σημαίνει πως δεν θα επιστρέψουν πάνω από περίπου 80.000 πρόσφυγες.
2 στους 3 πρόσφυγες δεν θα δικαιούνται να επιστρέψουν λόγω των γνωστών εξαιρέσεων.
Μερικές από τις εξαιρέσεις με τις οποίες οι πρόσφυγες και οι ιδιοκτήτες θα χάνουν το δικαίωμα επιστροφής είναι οι ακόλουθες:
Αν υπάρχει μέσα σε σπίτι «χρήστης»
Αν υπάρχει συναισθηματικός δεσμός του έποικου στην περιουσία
Αν ο πρόσφυγας είναι κάτω των 52 ετών
Αν υπάρχει «σημαντική βελτίωση» στο ακίνητο – δηλαδή, η «βελτίωση» να ξεπερνά την αρχική αξία της περιουσίας (με αξίες 1974)
Αντίστοιχα «μικρές περιουσίες» δεν επιστρέφονται (δεν γνωρίζουμε τι σημαίνει «μικρή»)
Αν έχει πωληθεί το ακίνητο σε «τρίτο»
Θα υπάρχει περιορισμός 20% του πληθυσμού ανά περιοχή – αν ο πρόσφυγας δικαιούται το σπίτι του αλλά έχει ξεπεραστεί το quota τότε ατύχησε
Εννοείται πως περιουσίες που θα βαφτίζονται «δημοσίου συμφέροντος» δεν επιστρέφονται
Με αυτές τις εξαιρέσεις, απλά θα επιτευχθεί ο διαχρονικός στόχος της Τουρκίας – το εθνικό ξεκαθάρισμα επί του εδάφους.
Αυτόματα περίπου 1.000.000 περιουσίες θα παραμείνουν υπό τ/κ διοίκηση στη τ/κ πολιτεία και θα μετατραπούν σε «διαφιλονικούμενες περιουσίες».
Και οφείλουμε να ρωτήσουμε, που θα βρούμε τα χρήματα για αποζημιώσεις για πάνω από 1.000.000 περιουσίες και ακίνητα;
Πόσα χρήματα θα χρειαστούμε για αυτές τις αποζημιώσεις και ποιος θα μας τα δώσει; «Το ταμείο θα είναι έτοιμο» λέει ο ΠτΔ. Μα πως και ποιος θα το γεμίσει;
Τι θα κάνουμε; Θα δώσουμε στους πρόσφυγες ομόλογα; όπως τους κουρεμένους μετόχους των τραπεζών; ή θα τους δώσουμε «δεσμεύσεις» όπως έδωσαν στους κουρεμένους κατόχους αξιόγραφων;
Δυστυχώς, με αυτές τις διατάξεις, φαίνεται πως το κυπριακό θα λυθεί για όλους, εκτός για τους πρόσφυγες οι οποίοι θα πρέπει ν’ακολουθήσουν δαιδαλώδεις διαδικασίες, που θα πάρουν δεκαετίες για ν’ανακαλύψουν, αν είναι πρόσφυγες, αν δικαιούνται επιστροφή και αν υπάρχουν χρήματα για να πάρουν αποζημιώσεις…
Κυρίες και κύριοι,
Ειλικρινά ομολογούμε πως δεν προλαβαίνουμε να παρακολουθήσουμε τις μεταστροφές του Νίκου Αναστασιάδη στο Κυπριακό.
Οι συνεχείς παλινδρομήσεις, οι «οβιδιακές μεταμορφώσεις», οι άτακτες υποχωρήσεις και οι αλλεπάλληλες στροφές 180 μοιρών είναι ο κανόνας.
Η πολιτική του Ν. Αναστασιάδη έχει όλα τα χαρακτηριστικά της πολιτικής σβούρας. Γύρω-γύρω προς κάθε κατεύθυνση, για λίγη ώρα, όμως πάντα καταλήγει σε ένα σταθερό σημείο – σε αυτό που θέλει η Τουρκία. το οποίο και της δίνει.
Δυστυχώς η μόνη συνέπεια που έχει επιδείξει ο Νίκος Αναστασιάδης μέχρι σήμερα είναι στη συστηματική αναίρεση όλων των δεσμεύσεων του.
Όταν δεσμεύεται για το τι θα κάνει, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι θα κάνει ακριβώς το αντίθετο…
Το σημειώνω, γιατί τώρα δεσμεύεται ότι «…δεν πρόκειται να αποδεχτεί λύση η οποία δεν θα ικανοποιεί τις προσδοκίες του λαού…».
Σημειώστε το, για να ξέρετε τι μας περιμένει…
Ελπίζουμε αυτή η νοοτροπία ν’αλλάξει και αν ο Πρόεδρος Αναστασιάδη προβεί σε μια επιβαλλόμενη αυτοκριτική και αλλάξει τη στρατηγική του, τότε και εμείς είμαστε έτοιμοι να τον στηρίξουμε.
Μέχρι τότε όμως εμείς έχουμε καθήκον να προστατέψουμε τα συμφέροντα του κυπριακού ελληνισμού.
Κατάληξη
Απευθύνω και πάλι έκκληση προς τα δυο μεγαλύτερα κόμματα, τον Δημοκρατικό Συναγερμό και το ΑΚΕΛ. Τους καλούμε, έστω και τώρα, να εγκαταλείψουν την καταστροφική πορεία των τελευταίων εννέα χρόνων, η οποία με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει τον λαό μας σε περιπέτειες.
Αυτή δεν είναι η ώρα της δικαίωσης και της διχόνοιας του λαού μας με την επαναφορά ενός σχεδίου που ο λαός έχει απορρίψει.
Αυτή είναι η ώρα της ενότητας και της εθνικής συνεννόησης.
Απευθύνουμε έκκληση για συνεργασία και εθνική ομοψυχία. Η Κύπρος μας χρειάζεται όλες και όλους. Ο Κυπριακός ελληνισμός έχει διωχθεί, έχει αδικηθεί και έχει δοκιμαστεί περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο λαό στο κόσμο.
Γι’αυτό όμως είναι και ο πιο πεισμωμένος λαός στο κόσμο. Λογαριάζουν λάθος αν νομίζουν κάποιοι πως ο κυπριακός ελληνισμός θα υποκύψει σε εκβιασμούς και σε απειλές. Λογαριάζουν λάθος αν νομίζουν ότι θα αιφνιδιαστεί ή θα ξεγελαστεί.
Ο Κυπριακός ελληνισμός ζει και αναπνέει τον αγώνα της επιβίωσης, τον αγώνα του δικαίου, τον αγώνα της απελευθέρωσης μέσα στο πετσί του εδώ και 42 χρόνια – και δεν πρόκειται να κουραστεί, δεν πρόκειται να σταματήσει μέχρι την τελική δικαίωση, μέχρι όλοι μαζί ξανά ν’αναπνεύσουμε τον αέρα της ελευθερίας.
Νικόλας Παπαδόπουλος
Πρόεδρος ΔΗ.ΚΟ.
