Η προσάρτηση και οι Τουρκοκύπριοι
Η Άγκυρα και ο Ακιντζί (δυστυχώς και ο Ακιντζί) χρησιμοποιούν την απειλή προσάρτησης των κατεχομένων για να εκβιάσουν τους Ελληνοκυπρίους. Όμως, τον ίδιο εκβιασμό χρησιμοποιούν και Ελληνοκύπριοι για να επηρεάσουν άλλους Ελληνοκυπρίους να προσεταιριστούν τις απόψεις τους για την όποια λύση. Αξιοποίησε τον εκβιασμό και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για να εξηγήσει για ποιο λόγο επείσθη να καταπατήσει όλες τις προϋποθέσεις, που ο ίδιος έθετε για να πάει στη διάσκεψη της Γενεύης. Μάλιστα, ο Πρόεδρος το συνέδεσε και με ενδεχόμενη ετυμηγορία των Τουρκοκυπρίων υπέρ της ενσωμάτωσης. Γύρω από αυτή την πιθανότητα στήθηκε μια βιομηχανία παραγωγής φόβου, από εκείνους που καλούν τον λαό να εγκαταλείψει τους φόβους του και, ταυτόχρονα, κατηγορούν τους υπόλοιπους ότι κινδυνολογούν και δημιουργούν φοβίες στον λαό.
Η ενσωμάτωση των κατεχομένων στην Τουρκία είναι πράγματι ένας κίνδυνος που πρέπει να λάβουμε υπόψη, όχι ως εκβιαστικό δίλημμα (ή αυτό ή την όποια λύση) αλλά για να παλέψουμε να αποτραπεί. Παρότι, ας μας επιτραπεί η προσωπική εκτίμηση, δεν πιστεύουμε ότι είναι πιθανό κάτι τέτοιο, διότι δεν είναι αυτός ο σχεδιασμός της Άγκυρας για την Κύπρο. Τουλάχιστον, σε αυτή τη χρονική συγκυρία. Αυτό που επιδιώκει η Τουρκία είναι τη δημιουργία ενός τουρκικού προτεκτοράτου, αποδεκτού από τη διεθνή κοινότητα, ώστε να της επιτρέπεται να το χρησιμοποιεί νομιμοποιώντας τον ρόλο της ως προστάτη της τουρκικής κοινότητας. Δεν την εξυπηρετεί η ανακήρυξη ευρωπαϊκού εδάφους σε τουρκική επαρχία, που δεν θα της προσφέρει νομιμότητα. Γι' αυτό κι ενισχύει συνεχώς τον έλεγχό της στο προτεκτοράτο μέσω του νερού, του ηλεκτρισμού, της θρησκείας, των τουρκικών επιχειρήσεων και της πλήρους οικονομικής εξάρτησης. Όμως, όσοι προβάλλουν τον κίνδυνο ενσωμάτωσης, μαζί και ο Πρόεδρος, πώς εισηγούνται να τον αντιμετωπίσουμε; Προσφέροντας ολόκληρη την Κύπρο ως προτεκτοράτο (ή ως Χονγκ Κονγκ) της Τουρκίας;
Δημιουργούνται, πάντως, άλλα ερωτήματα με αυτή την ιστορία. Ποιος είναι ο ρόλος των Τουρκοκυπρίων; Κυρίως, της πολιτικής ηγεσίας τους. Και ποιος θα είναι ο ρόλος τους μετά από τη λύση, στο κοινό μας κράτος, έτσι όπως προετοιμάζεται; Αν σήμερα, λίγες μέρες πριν από την τελική ευθεία της λύσης, δεν αντιδρούν και αποδέχονται, πολλοί με ευχαρίστηση, να απειλούνται οι οσονούπω εταίροι τους, με ενσωμάτωσή τους στην Τουρκία, ποια θα είναι η στάση τους στο κοινό μας κράτος; Θα αφοσιωθούν στην εξυπηρέτηση των κυπριακών συμφερόντων, ή θα συνεχίσουν να προσκολλώνται στα τουρκικά συμφέροντα; Αν σήμερα, δεν θεωρούν απειλή και για τους ίδιους την ενσωμάτωση, γιατί θα αλλάξουν νοοτροπία όταν θα αποκτήσουν τη νομιμότητα να προωθούν τα τουρκικά συμφέροντα σε ολόκληρη την Κύπρο;
Λίγο πριν από την τελική συμφωνία για το κοινό κράτος, πρέπει να έχουμε και μια ειλικρινή απάντηση από τους Τουρκοκυπρίους: Θέλουν να ενωθούν με την Τουρκία του Ερντογάν και της αβεβαιότητας, με κίνδυνο να ακολουθήσουν τον δρόμο της Τουρκίας και στις σχέσεις της με την ΕΕ; Ή θέλουν να ενωθούν με τους Ελληνοκυπρίους και αυτόματα με την Ευρωπαϊκή Ένωση; Το δίλημμα θα έπρεπε να είναι μπροστά στους Τουρκοκυπρίους, όχι μπροστά στους Ελληνοκυπρίους; Ας ρωτήσει ο Πρόεδρος και τον κ. Ακιντζί σε κάποιο δείπνο.
Άριστος Μιχαηλίδης
πηγή: http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-a-michailidis/85/344940/i-prosartisi-kai-oi-tourkokyprioi
