Ζεστές πιτζάμες

Ξυπνήσαμε την πρωί της 2ας Δεκεμβρίου για να ανακαλύψουμε ότι οι διαμετρικές διαφορές που είχαν προκύψει στη διαπραγμάτευση είχαν εξαερωθεί. Ως δια μαγείας. Τις προηγούμενες μέρες τίτλοι στις εφημερίδες ανακοίνωναν βαθύ ρήγμα: ‘Μεγάλη απόσταση μεταξύ των μερών’, ‘βαθύτερες οι διαφορές από ό,τι πιστεύεται’. Άλλες αποκάλυπταν στιχομυθίες εν βρασμώ κατά τα τελευταία λεπτά της διαπραγμάτευσης: ‘θες να πάω στην διεθνή διάσκεψη με πυτζάμες ενώ εσύ θα είσαι θωρακισμένος’. Η τοποθέτηση χρεώνεται στον Πρόεδρο όταν αντελήφθη ότι ο Ακιντζί δεν δεχόταν να καταλήξει σε κοινό χάρτη πριν το στάδιο της πενταμερούς διάσκεψης. Ηθελε να μεταφέρει και εδαφικές εκκρεμότητες αλλά και όλες τις άλλες στο τελευταίο στάδιο της διαπραγμάτευσης. Προφανώς για να τα διαπραγματευθεί όλα μαζί. Και για να φέρει μέσα ζητήματα όπως είναι οι εγγυήσεις και η εκ περιτροπής προεδρία. Ζητήματα που οι ελληνοκύπριοι θεωρούν απαράδεκτα (λέγω ελληνοκύπριοι και όχι ελληνοκυπριακή πλευρά διότι πλέον είναι σαφές ότι υπάρχει μια τεράστια διάσταση μεταξύ αυτού που δέχεται η επίσημη ελληνοκυπριακή πλευρά, δηλαδή ο Νίκος Αναστασιάδης, και αυτού που δέχεται η πλειονότητα των ελληνοκυπρίων).

Πριν τη διακοπή της διαδικασίας ο κ. Νίκος Αναστασιάδης έλεγε ότι δεν πάμε σε διάσκεψη:

(α) αν δεν συζητηθούν οι εκκρεμότητες στα λοιπά θέματα (που φαίνεται υπάρχουν πολλές όπως λχ το κόστος της λύσης, η κατάσταση των τουρκικών τραπεζών, αριθμός εποίκων κλπ),

(β) αν δεν υπάρξει συμφωνημένος χάρτης δηλαδή αν δεν συμφωνηθεί το εδαφικό.

Η δε ελληνική κυβέρνηση, δια στόματος Κοτζιά πρόσθετε και μια τρίτη προϋπόθεση: δεν πάμε σε διάσκεψη παρά μόνο για τερματισμό των εγγυήσεων διότι αυτό το σύστημα είναι αναχρονιστικό κλπ. Για αυτή όμως την πτυχή χωρεί ολόκληρη ξεχωριστή συζήτηση.

Στο εδαφικό ο κ. Αναστασιάδης είχε και εσωτερικές, επί μέρους προϋποθέσεις: Δεν κλείνει το εδαφικό αν δεν πάνε πίσω τουλάχιστον 100.000 πρόσφυγες και συνακόλουθα αν δεν επιστραφεί η Μόρφου υπό πλήρη ελληνοκυπριακή διοίκηση.

Όταν λοιπόν ξυπνήσαμε το πρωί της 2ας Δεκεμβρίου για να ακούσουμε ότι προχωρούμε με πενταμερή διάσκεψη τότε ευλόγως μπορούσαμε να συμπεράνουμε ότι: επιστρέφεται η Μόρφου, πάνε πίσω 100.000 πρόσφυγες, υπάρχει κοινός χάρτης. Πλην όμως τίποτα από όλα αυτά δεν υπήρχαν. Απλώς ο Πρόεδρος αποφάσισε να πάει στην Ελβετία, σε πενταμερή διάσκεψη με τις… πυτζάμες. Για να ακριβολογούμε όμως. Δεν είναι ο Πρόεδρος που πάει με τις πυτζάμες. Εμείς είναι που πάμε με τις πυτζάμες. Υπήρξε λοιπόν υποχώρηση του Νίκου Αναστασιάδη εφ' όλης της γραμμής.

Το ίδιο βράδυ προσπάθησα να αντιληφθώ από τις ειδήσεις πώς, πραγματικά πώς, δικαιολογείται αυτή η δραματική υπαναχώρηση. Ακουσα κομματικούς εντολοδόχους να λεν ότι δεν πρέπει να διαμαρτύρεται κανείς. Βγήκαμε κερδισμένοι, είπαν, διότι συμφωνήθηκε να συνεχιστεί η διαπραγμάτευση από εκεί που έμεινε. Ενας εκπρόσωπος τους Συναγερμού παραδέχθηκε ότι στο νέο ανακοινωθέν υπάρχει κάποια ‘γκρίζα’ περιοχή αλλά ότι τώρα θα φανούν οι ευθύνες του καθενός. Δεν ξέρω αν εννοούσε ότι ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν τον Πρόεδρο αν στην πενταμερή διαφανεί ότι δεν παίρνει αυτά που διακήρυττε. Δεν φαντάζομαι. Εν πάση περιπτώσει τα περί συνέχισης της διαπραγμάτευσης από εκεί που μείναμε με μια λέξη μπορούν να χαρακτηριστούν χωρίς να χάνει το νόημα της η ελληνική γλώσσα: Ψεύδη. Οι διαπραγματεύσεις είχαν διακοπεί διότι ο πρόεδρος επέμενε να κλείσει το εδαφικό προτού δεσμευτεί για διάσκεψη (με επιστροφή Μόρφου, με επιστροφή 100.000 προσφύγων κλπ). Τώρα εκκινεί η διαπραγμάτευση με συνολικό παραμερισμό όλων των προϋποθέσεων του Προέδρου. Και στο ακόλουθο σημείο όμως φαίνεται να κομπιάζουν οι υποστηρικτές του Προέδρου: θα πάει ο Πρόεδρος σε διεθνή αν ο χάρτης που θα παρουσιάσουν οι Τούρκοι είναι απορριπτέος; Μερικοί τηλεοπτικώς τοποθετηθέντες άφησαν να νοηθεί ότι σε τέτοια περίπτωση δεν προχωρά ο Πρόεδρος. Είναι όμως αυτή σοβαρή τοποθέτηση; Διότι προφανώς και κάτι τέτοιο δεν καλύπτεται από το ανακοινωθέν των ΗΕ που απεδέχθη ο πρόεδρος. Αν σε τέτοια περίπτωση δεν πάει στη διάσκεψη ο πρόεδρος μπορεί να γίνει ο μικρός μας ήρως. Σίγουρα όμως θα παραβιάζει τα συμφωνηθέντα.

Συνοψίζοντας. Αρχίζει συζήτηση επί των λοιπών θεμάτων με προδέσμευση Αναστασιάδη για πενταμερή διάσκεψη ό, τι και να συμβεί. Συζητείται σε δεύτερη φάση το εδαφικό στην Ελβετία ό, τι και να συμβεί στα προηγούμενα. Ο, τι και να συμβεί στο εδαφικό πάμε σε πενταμερή. Αυτό με οδηγεί στο εξής συμπέρασμα: Για να φτάσει ως εδώ ο Πρόεδρος, παραβιάζοντας δεσμεύσεις, αγνοώντας την τρομαχτική, οφείλω να πω, εικόνα που βγάζουν οι Τούρκοι, αγνοώντας τους έντονους προβληματισμούς των ελληνοκυπρίων, ένα πράγμα σημαίνει: είναι έτοιμος να πάει μέχρι τέλους. Η πενταμερής διάσκεψη μάλιστα βολεύει τις κρημνοβασίες του. Διότι θα μπορεί να επικαλεστεί τις πιέσεις των ξένων για να δεχθεί τα απαράδεχτα. Διότι θα μπορεί να στραφεί προς εμάς όλους και να πει: δεχθείτε τα ή αναλάβατε το κόστος της ολικής κατάρρευσης. Μάλιστα. Κλιμακώνει το κόστος της απόρριψης για να μην μπορούμε, εμείς πλέον, ως πολίτες, να κάνουμε πίσω. Θα ρωτήσει κανείς ευλόγως. Με τί καύσιμα προχωρεί; Αφού τη δική του αξιοπιστία ήδη την έχει εξαντλήσει. Γεγονός. Τώρα μπήκε στα εφεδρικά αποθέματα: την αξιοπιστία του Μαυρογιάννη, του Χριστοδουλίδη, της ηγεσίας του ΑΚΕΛ αλλά και όλων των άλλων που ανεύθυνα τον ακολουθούν σε αυτή την αυτοκτονική πορεία.

Η ελβετική νύχτα είναι κρύα. Πολύ κρύα. Φορέστε ζεστές πυτζάμες.

* Δικηγόρος.

Γεώργιος Κολοκασίδης

πηγή: http://www.philenews.com/el-gr/f-me-apopsi-eponymes-gnomes/385/343814/zestes-pitzames