Πάλι συνομωτεί εναντίον μας η Δύση; Αυτοί που παίζουν με την οικονομία μας είναι οι ξένοι ή μήπως φτ

Η απάντησή μου...

"Τη φορά αυτή θέλουν να πλήξουν την οικονομία μας, γιατί το μόνο που θέλουν, είναι να εμποδίσουν την ανοδική πορεία και την ισχυροποίηση της Τουρκίας…”

Αυτή ίσως είναι η πρόταση που ακούμε περισσότερο, τον τελευταίο καιρό, στην τουρκική τηλεόραση. Θέλουν να μας πούν ότι αν τους αφήσουν ήσυχους, αν οι πολιτικοί μας μπορέσουν να κάνουν αυτά που θέλουν, η Τουρκία θα απογειωθεί, αλλά όλα αυτά μας συμβαίνουν επειδή δεν το θέλουν κάποιοι απ’ έξω... Θυμάμαι και στο παρελθόν, όταν κλονιζόταν η οικονομία, ότι άκουγα παρόμοια πράγματα. Αυτή είναι μια άποψη, που δεν μπορείς να την απορρίψεις ολοκληρωτικά, γιατί, λόγω της παγκοσμοιοποίησης, όλες οι οικονομίες συνδέονται μεταξύ τους από οικονομική άποψη. Μπορεί να μην δυσκολευτείτε να βρείτε πρώτες ύλες για να παράγετε τα προϊόντα σας, αλλά αν βρεθείτε σε κατάσταση να μην βρίσκετε που να πουλήσετε τα προϊντα που παράγετε...

Τότε τι θα κάνετε;

Μην ξεχνάτε επίσης, ότι για να αγοράσετε προϊόντα από το εξωτερικό, θα πρέπει να καταβάλλετε το αντίτιμο σε ξένο νόμισμα...

Οι αλήθειες για την οικονομία μας

Η τουρκική οικονομία, όταν λειτουργεί στο ακέραιο, χρειάζεται κάθε χρόνο 200 δισεκατομμύρια δολάρια έσοδα. Παρόλα τα έσοδα από τις εξαγωγές, τις απ’ ευθείας ή επι μέρους επενδύσεις, τα έσοδα από τον τουρισμό και τα έσοδα από τις εργολεβίες των κατασκευατικών εταιρειών μας στο εξωτερικό, υπάρχει ένα συγκεκριμένο έλειμμα...Αυτό το ονομάζουμε “τρέχων έλλειμμα” , και όταν πάψει να είναι δυνατή η αντιστάθμισή του...

Στο παρελθόν πέφταμε στην ανάγκη του ΔΝΤ...

Την περίοδο αυτή οι εξαγωγές μας είναι σε κανονικά επίπεδα, αλλά υπάρχει σημαντική πτώση σε όλα τα υπόλοιπα έσοδα:

Κάποια στιγμή τα έσοδα από ξένα κεφάλαια που έμπαιναν στην τουρκική οικονομία, είχαν υπερβεί τα 20 δισεκατομμύρια δολάρια σε ετήσια βάση... τα τελευταία χρόνια μειώνονται συνεχώς και φέτος μάλλον θα είναι κάτω από 1 δις δολλάρια!

Τα έσοδα από τον τουρισμό έχουν πέσει σε επίπεδα μη συγκρίσιμα με τα προηγούμενα έτη...

Αν πείτε δε για τια εργολαβικές υπηρεσίες των κατασκευατικών εταιρειών μας στο εξωτερικό, οι εργολάβοι μας δυσκολέυονται να αναλάβουν δουλειές στο εξωτερικό… και τα έσοδα από το συγκεκριμένο τομέα σήμερα, είναι σε τραγική κατάσταση...Η τιμή του δολαρίου αυξήθηκε σε πολλές χώρες μετά τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, όμως ο λόγος που σε εμάς σημερίωσε τη μεγαλύτερη άνοδο από όλεςτις άλλες χώρες, οφείλεται στην παραπάνω εικόνα..

Όταν κοιτάζουμε την εικόνα αυτή, δεν μπορούμε να δώσουμε δίκιο σε όσους λένε “αυτά μας συμβαίνουν επειδή μας έχουν βάλει στο στόχαστρο και επεμβαίνουν οι ξένοι...”

Ποιοι ήταν αυτοί που παλαιότερα θεωρούσαν την Τουρκία μια χώρα που θα μπορούσαν να κάνουν επενδύσεις 20 δις δολαρίων το χρόνο; Δεν ήταν αυτοί οι ξένοι που τώρα κατηγορούμε. Και αυτοί οι ίδιοι τώρα, που αντί να κάνουν νέες επενδύσεις προσπαθούν να ξεπουλήσουν τις παλιές τους επενδύσεις, γιατί το κάνουν;

Ξένοι και στη μια περίπτωση, ξένοι και στην άλλη... Οι τουρίστες που μένουν μακριά από τη χώρα μας; Ξένοι και αυτοί... Το ίδιο και όσοι αρνούνται να δώσουν δουλειές στους εργολάβους και τους κατασκευαστές μας...

Σύμφωνα με την άποψη που θέλουν να μας περάσουν, «Όλοι αυτοί μαζί συνεργάζονται για να καταστήσουν την οικονομία μας στάσιμη...» Βλέπετε ότι, με μια απλή σκέψη, μπορούμε να καταλήξουμε στο γεγονός ότι υπάρχει μια συνωμοσία με σκοπό να μας κάνει να γονατίσουμε οικονομικά; Ναι, μπορεί κανείς να καταλήξει σε ένα τέτοιο συμπέρασμα, αλλά εγώ, από τη δική μου πλευρά, στο σημείο αυτό δυσκολεύομαι να απαντήσω σε ερωτήσεις που τριβελίζουν το μυαλό μου.

Αυτό που κάνουμε εμείς στον ευατό μας...

Ας ξεκινήσουμε από το ερώτημα σχετικά με τον τουρισμό, το οποίο μπορεί ο καθένας να απαντήσει με ευκολία: Εντάξει, ακόμη και οι ξένοι, που αγαπάνε πολύ τη χώρα μας και κάνουν κάθε χρόνο καλοκαιρινές διακοπές στα νότια παράλιά μας, φέτος επέλεξαν να πάνε σε άλλες χωρες. Αλλά ο λόγος που το έκαναν είναι επειδή αποφάσισαν την κατάρρευση της οικομίας μας μέσω του τουρισμού, ή μήπως;

Την κρίση με την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού, δεν τη δημιούργησαν οι ξένοι... Αν τις προσπάθειες που καταβάλλαμε μετά από μήνες για να τους προσεγγίσουμε, τις καταβάλλαμε τη στιγμή που καταρρίψαμε το ρωσικό αεροσκάφος, θα φιλοξενούσαμε Ρώσους τουρίστες και φέτος. Επίσης, αν είχαμε βιαστεί να ζητήσουμε συγνώμη, το καλοκαίρι και η Ρωσία θα συνέχιζε να εισάγει από εμάς όλες τις ανάγκες τις σε φρούτα και λαχανικά...

Δεν φταίνε οι ξένοι για το γεγονός ότι οι δράστες των βομβιστικών επιθέσεων στο αεροδρόμιο Ατατούρκ, και στις δύο μεγαλύτερες πόλεις μας, στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη, βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να δράσουν. Αν οι εργολάβοι, οι οποίοι έπαιρναν έργα στο εξωτερικό, βρήκαν πιο προσοδοφόρες τις οικοδομές και τις κατασκευές στην Τουρκία, στις οποίες υπάρχει η εγγύηση του δημοσίο, και έχασαν κάθε ενδιαφέρον για τις κατασκευές στο εξωτερικό, ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει; Φταίνε οι ξένοι γι’ αυτό;

Το απ' ευθείας ξένο κεφάλαιο έρχεται μόνο όταν υπάρχει κέρδος και δεν ενδιαφέρει τους επενδυτές αν η χώρα πληρεί τις δημοκρατικές προϋποθέσεις και αν οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι… Όμως αν ο επενδυτής δεν βλέπει μέλλον... αν ανησυχεί ότι αύριο δεν θα μπορεί να βγάλει τα κέρδη του στο εξωτερικό και αν επίσεις φοβάται ότι αύριο μεθαύριο κατασχεθούν τα υπάρχοντά του... αν βλέπει το δικαστικό μας σύστημα και αντιλαμβάνεται τις ελλείψεις μας σε θέματα δικαιωσύνης και δικαίου...

Τι θα προτείνατε σε έναν ξένο επενδυτή, σε αυτήν την περίπτωση; Αν στην εποχή της παγκοσμοιοποίησης η χώρα σας είναι τμήμα της, είναι εξίσου σημαντικό και σε ποιο σημείο της παγκόσμιας ισορροπίας βρίσκεται.

Είναι αξιοπερίεργο, αλλά είναι αληθινό:

Η Τουρκία στην παγκόσμια ισορροπία δεν είναι ανάμεσα στις χώρες που μπορείς να εμπιστευτείς. Ξαφνιαστήκατε; Αν το σκεφτείτε όμως λίγο, θα δείτε ότι θα καταλήξετε και εσείς στο ίδιο συμπέρασμα.

Από το 1950 η χώρα μας συμμετέχει στην ίδια ομάδα με τις ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες μέσω διαφόρων συμμαχιών. Είναι μέλος του ΝΑΤΟ... Όσον αφορά την Ευρώπη, ακόμη και αν δεν καταλήξουμε κάτω από την ίδια στέγη, είμαστε μια χώρα που έχει τη σφραγίδια “Υποψήφιο μέλος της ΕΕ”.

Οι δυτικές χώρες το εξασφάλισαν αυτό στην Τουρκία, γιατί πίστευαν ότι μαζί θα έλυναν πιο εύκολα αρκετά προβλήματα και συμπεριφέρθηκαν στην Τουρκία με διαφορετικό τρόπο απ' ότι στις υπόλοιπες χώρες της περιοχής...

Φυσικά και μπορούμε να φύγουμε όποτε θέλουμε από αυτές τις συμμαχίες. Μπορούμε να αγνοήσουμε τις κοινές πολιτικές, ακόμη και τις κοινές αξίες και να επιλέξουμε οι ίδιοι το δρόμο μας.

Μην αμφιβάλλετε καθόλου, αυτό είναι κάτι που μπορούμε να κάνουμε. Με έναν όρο: Ότι θα μπορούσαμε να έχουμε στην περίπτωση αυτή και διαφορετικές επιλογές για να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας, από οικονομική άποψη...

Το βάρος της Ευρώπης στην οικονομία μας, ξεπερνάει το 50%. Αν βρίσκαμε μια εναλλακτική που θα μπορούσε να φορτωθεί αυτό το βάρος... Σε αυτή την περίπτωση, γιατί όχι;

Όμως το ερώτημα είναι το εξής: Υπάρχει τέτοια εναλλακτική σήμερα; Αν όχι, οι κυβερνώντες γιατί συμπεριφέρονται σαν να υπάρχει; Η δημοκρατία είναι η μόνη εναλλακτική, το να είσαι κράτος δικαίου... Το να μείνει η Τουρκια εντός της Ευρωπαϊκής προοπτικής, να μεταμορφωθεί σε ένα κράτος δικαίου με όλη τη σημασία της λέξεως, να είναι πιο δημοκρατική και με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, σημαίνει ότι αυτά που τρώμε και πίνουμε θα έχουν την ίδια ποιότητα με τα αντίστοιχα του Γάλλου, του Άγγλου και του Γερμανού...

Αν πείτε όμως όχι, “Εμείς είμαστε διαφορετικοί, θέλουμε άλλα μέτρα και σταθμά, να μπορούμε να φυλακίζουμε πιο εύκολα τους δημοσιογράφους και τους διανοούμενούς μας... να απομακρύνουμε χωρίς οίκτο τους ακαδημαϊκούς από τις έδρες τους, να μπορούμε να βάζουμε χέρι στην περιουσία των επιχειρηματιών μας επειδή στήριξαν μια οργάνωση την ίδια περίοδο που και εμείς βλέπαμε με καλό μάτι την ίδια οργάνωση... όταν δεν μπορούμε να συλλάβουμε τα μέλη των οργανώσεων, να μπορούμε να φυλακίζουμε τους συγγενείς τους ανεξαρτήτως ηλικίας...”

Συγνώμη, αλλά...

Αν οι ξένοι θέλουν να έχουν απέναντί τους μια Τουρκία υψηλών προδιαγραφών, συνεργάζονται μαζί μας όταν το βλέπουν αυτό. Όμως κρατούν αποστάσεις όταν εμείς απομακρυνόμαστε από αυτή τη εικόνα...

Τότε μπορούμε σε αυτή την περίπτωση να πούμε ότι “Δεν μας αγαπάνε... δεν θέλουν να αναπτυχθούμε... καταστρέφουν την οικονομία μας για να μας σταματήσουν, για αυτό τα κάνουν όλα αυτά;”

Φυσικά και θα βρεθεί κάποιος που θα το πει, αλλά θα δυσκολευτεί να με πείσει...

Σημείωση: Το θάρρος για να γράψω το άρθρο αυτό μου το έδωσαν τα παρακάτω λόγια του Προέδρου της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων, Μεχμέτ Γκιορμέζ, στη στήλη του Ακίφ Μπεκί στη Χουρριέτ σήμερα:

“Όσων οι πορείες διασταυρώθηκαν κάποια στιγμή με την οργάνωση Γκιουλέν αυτή και κινήθηκαν με αθώα βήματα, νομίζοντας ότι κάνουν το καλό, θα πρέπει να αξιολογηθούν διαφορετικά από τους μέντορες, τους αρχιτέκτονες, τα ταμεία και τα πορτοφόλια και τους αρχηγούς της οργάνωσης... “Οι άνθρωποι αυτοί θα πρέπει να επανέλθουν στην κοινωνία, και είναι σημαντικό το κράτος μπροστά σε αυτούς να βρει την ορθότητα και τη μετρημένη στάση του...

“Είναι αδιανόητο να αδικηθεί κάποιος για ένα έγκλημα που διέπραξε κάποιος δικός του. Ακόμη και αν σφάλλει, κανένας δεν μπορεί να καταδικαστεί στην φτώχεια και την πείνα, δεν μπορούν να του κόψουν την τροφή.. “Οι αρχές αυτές είναι οι αρχές του νόμου και του δίκαιου. Η τήρηση αυτών των αρχών στη μάχη κατά της οργάνωσης του Γκιουλέν, είναι σημαντικές για την δικαιοσύνη καθώς και την κοινωνική ειρήνη...”

Του οφείλω ένα ευχαριστώ.

ΦK.

Μετάφραση: Σοφία Αγγελίδου Επιμέλεια: Σάββας Καλεντερίδης

πηγή: http://infognomonpolitics.blogspot.com.cy/2016/12/blog-post_26.html?spref=fb

Αναρτήθηκε από Savvas Kalenteridis στις 12/03/2016 11:30:00 μ.μ.